De samenstelling van de Bijbel wat het OT betreft
De Bijbel bestaat dus uit twee hoofddelen te weten: ‘het Oude Testament’ en ‘het Nieuwe Testament’. Bij ons bestaat het OT uit 39 boeken, bij de Joden waren dat er 22. Dat komt niet omdat de Joden boeken zouden missen die wij er wel bij hebben, maar omdat bij hen enkele boeken samengetrokken zijn tot één boek.
Ook de indeling is bij de Joden anders. Deze ziet er als volgt uit:
a. de wet of Thora (= regel)
Genesis, Exodus, Leviticu, Numeri, Deuteronomium
Deze boeken dragen dan natuurlijk Hebreeuwse namen, die afgeleid
zijn van de beginwoorden van elk boek.
b. de profeten:
Jozua, Richteren, Samuël, Koningen, Jesaja, Jeremia, Ezechiël, 12
kleine profeten.
c. de geschriften:
Job, Spreuken, Psalmen, Hooglied, Ruth, Klaagliederen, Prediker,
Esther, Ezra, Nehemia, Kronieken, Daniël.
Iets van deze indeling vinden we terug in het Nieuwe Testament, zoals in Lukas 16 vers 16 waar we de opsomming vinden: “De wet en de profeten gaan tot Johannes”. Ook Lukas 24 vers 24 geeft een opsomming en wel: “dat alles wat over Mij geschreven staat in de wet van Mozes en de profeten en de psalmen moet vervuld worden”.
In onze Bijbels is de indeling als volgt:
a de vijf boeken van Mozes ook wel de Pentateuch genoemd, te weten
Genesis, Exodus, Leviticus, Numeri, Deuteronomium. Dat zijn dus dezelfde als in de Joodse Bijbel.
b de geschiedkundige boeken te weten:
Jozua, Richteren, Ruth, 1 en 2 Samuël ; 1 en 2 Koningen, 1 en 2 kronieken, Ezra, Nehemia, Esther
c vervolgens vijf boeken die we dichterlijke boeken zouden kunnen noemen te weten:
Job, Psalmen, Spreuken, Prediker, Hooglied.
d en dan nog de boeken van de profeten en wel:
De grote profeten: Jesaja, Jeremia + Klaagliederen van Jeremia, Ezechiël, Daniël;
De 12 kleine profeten: Hosea, Joël, Amos, Obadja, Jona, Micha, Nahum, Habakuk, Zefanja, Haggaï, Zacharia en Maleachi
De eerste vijf boeken van de Bijbel noemen we de boeken van Mozes omdat ze zijn geschreven of samengesteld door Mozes, de grote man Gods, die het volk Israël uit Egypte leidde en door wie God aan het volk Zijn wet gaf. Als we zeggen dat Mozes de schrijver van deze boeken is, bedoelen we daarmee niet, dat er in die boeken geen notities van latere schrijvers of samenstellers voorkomen. Zo’`’n latere toevoeging kan bijvoorbeeld zijn Genesis 36 vers 31: “En dit waren de koningen, die over het land Edom regeerden, voordat er een koning over de Israëlieten regeerde”.
Ook Deuteronomium 34 zal een latere toevoeging zijn. Daar is namelijk sprake van de dood van Mozes en het is niet erg aannemelijk dat Mozes profetisch zijn eigen dood zou hebben beschreven.
De Here God kan Jozua daarvoor gebruikt hebben of een andere Godsman uit die tijd. Als geheel echter zijn dit de vijf boeken van Mozes. Op meer dan één plaats in het Nieuwe Testament wordt dit duidelijk betuigd. Ik citeer:
Markus 12 vers 26 waar de Here Jezus zegt:
‘Hebt gij niet gelezen in het boek van Mozes, bij de braamstruik, hoe God tot hem sprak?’.
Lukas 16 vers 29:
‘Zij hebben Mozes en de profeten, naar hen moeten zij luisteren’.
Lukas 16 vers 31:
‘Indien zij naar Mozes en de profeten niet luisteren, zullen zij ook, indien iemand uit de doden opstaat, zich niet laten gezeggen’.
Lukas 24 vers 27:
‘En Hij begon bij Mozes en bij al de profeten en legde hen uit, wat in de Schriften op Hem betrekking had’.
Johannes 1 vers 46:
‘Van welke Mozes in de wet geschreven heeft’.
2 Korinthe 3 vers 15:
‘Wanneer Mozes gelezen wordt’.
We hebben dus alle reden om deze vijf boeken de boeken van Mozes te noemen.