Betreft: 1 Tm 3: 13
Vraag:
Wat wordt hier met een ereplaats bedoeld?
Antwoord:
Het woord dat Paulus hier gebruikt betekent ’trap’ en in het meervoud kunnen er de treden van de trap onder verstaan worden. De gedachte aan ‘hogerop komen’ zit er dus in. Nu is de vraag in welke zin dat bedoeld is. We hebben de volgende mogelijkheden:
a. ze verwerven zich een ereplaats in de hemel
b. ze klimmen op tot een hoger ambt, dat van ouderling
c. ze verwerven zich een ereplaats in de gemeente, een goed positie in de achting van de gelovigen.
Opvatting:
a. Zullen we moeten afschrijven want de volgende uitspraak ‘en veel vrijmoedigheid om te spreken’ ziet op het leven hier op aarde. Het zou vreemd zijn als onze aandacht eerst bij de hemelse plaats bepaald zou worden en we daarna weer zouden moeten afdalen naar de aarde. Dan had de volgorde van de uitspraken omgekeerd moeten zijn.
b. Deze opvatting is aannemelijker, maar heeft toch ook bezwaren. Ten eerste noemt Paulus het hogere ambt niet. Ten tweede is het de vraag of je rangorde zou moeten inbrengen bij deze ambten of diensten. Er kan natuurlijk wel een zekere rangorde in bestaan, want zo zegt Paulus in 1 Ko 14 dat hij die profeteert meer is dan hij die in talen spreekt. Maar toch is het niet erg aannemelijk dat de apostel aan opklimming naar de positie van ouderling denkt. Het is immers niet zo, dat de diaken na zijn dienst opschuift en ouderling wordt. We hebben daar in ieder geval geen voorbeelden van in de Schrift.
c. Het ligt voor de hand dat gedoeld wordt op een ereplaats in de ogen van de gelovigen. De goede dienaars zullen geacht en gewaardeerd worden en op grond van hun goede dienst en goede wandel kunnen ze met vrijmoedigheid spreken door het geloof in Jezus Christus.
De enige moeilijkheid zit hierbij in de uitspraak: ‘hebben …vervuld’. Dat ziet niet op het vervullen van een korte ambtsperiode zoals men dat nu in de christenheid heeft. Een dienst voor 2 of 4 jaar kende men niet. Een ouderling was ouderling ‘voor het leven’ en met een diaken lag dat niet veel anders. Toch zal bij het ouder worden iemand zijn taak langzaam maar zeker moeten opgeven. Hij blijft dan zeker nog iemand die een positie in de Gemeente heeft als een gewaardeerd gelovige. Welnu, op die tijd in het leven van de diaken zien deze woorden.
Tot op hoge leeftijd wordt de man die goed gediend heeft gewaardeerd en wordt met zijn woord wordt rekening gehouden.