Het Oosten is in Gods Woord de verblijfplaats van de van God vervreemde mens, het “asyl” van hen, die God vergeten zijn, de teeltplaats van het kwade. Enkele teksten als bewijs:
- Kaïn de eerste moordenaar vlucht naar ’t land Nod, ten Oosten van Eden (Gen. 4: 16);
- Na de zondvloed trekken de mensen, “tegen het Oosten” en bouwen hun toren van Babel in de vlakte van Sinèar (Gen. 11 : 2);
- Jacob, de bedrieger, vlucht naar het land der kinderen van het Oosten (Gen. 29: l);
- Het zijn de kinderen van het Oosten die ten tijde van Gideon, het Israëlitische land plunderden (Richt. 6:33);
- God zelf kwalificeert bij monde van de profeet Jesaja het Oosten als een maatstaf om zonden aan te duiden (Jes. 2 : 6).
Heeft God de mens naar ’t Oosten laten vluchten, zonder hem een weg terug aan te wijzen? Neen! Wel is de weg naar het aardse Eden afgesloten: “En Hij dreef de mens uit; en stelde cherubim (Engelen) tegen het Oosten van de hof van Eden.” (Gen. 3: 24). Terugkeer naar de zondeloze toestand van ’t aardse paradijs is uitgesloten. Een aardse heilstaat is een hersenschim. Maar God heeft de mens een weg tot terugkeer gegeven. Hij laat de zondaar niet zo maar zijn ondergang tegemoet lopen! Toen Hij onder het volk Israel woonde in de tabernakel, keek Hij als het ware dwars door de voorhang, door de naar het Oosten gerichte deur, de Kaïns en de Jacobs achterna vanuit Zijn Heiligdom. Toen reeds klonk zijn roep: “Wendt u naar Mij toe, wordt behouden, alle gij einden der aarde, want ik ben God en niemand meer.” (Jes. 45 : 22).
Het volmaaktst komt echter Zijn opzoekende zondaarsliefde aan het licht als Hij niet slechts een roep, niet een profeet, maar Jezus zijn eengeboren Zoon in deze wereld zendt. Zie daar zingen de Engelen tot eer van hun Schepper. Daar kondigen zij aan:
“Want u is heden geboren een Heiland, welke is Christus de Heer.” (Luk. 2 : 1 l).
En keerde de mens terug? Aanvaardden zij die Heiland? Helaas neen! Een Herodes doet een poging om Hem te doden. De Farizeën spannen tegen Hem samen en ruim dertig jaar later is de kribbe veranderd in een kruis. De mens heeft zijn Heiland gekruisigd, Gods middel tot behoud veracht. Heeft dan God Zijn doel gemist? 0 neen, want juist zò zou Hij, Jezus, de Zaligmaker worden. Zijn dood en lijden waren noodzakelijk om de weg vrij te maken voor de verloren zondaar. Daar op dat kruis droeg Hij de schuld van allen, die Hem als Heiland willen aanvaarden. Juist toen hij daar gekruisigd werd, scheurde de voorhang in de tempel van boven naar beneden, was “de weg terug” open voor ieder die in die Heiland gelooft.
Neen, Jezus kwam niet tevergeefs. Reeds bij Zijn geboorte kwamen de vertegenwoordigers van de zondige wereld Hem huldigen. Zie daar komen de Wijzen uit het Oosten, ja zekeruit het Oosten. Zij knielen voor de kribbe en aanbidden Hem, door wiens striemen ons genezing is geworden.
Lezer, het is weer Kerstfeest, straks zult ge zitten om de feestelijk versierde tafel, misschien zult ge het kerstgebeuren voorlezen uit Gods Woord… misschien ook niet! Maar ook gij bevindt u in het Oosten; ge hebt ook uw Schepper onteerd, zijt voor Hem gevlucht! Ook tot u komt weer de roepstem van God. Nu weer biedt Hij u Zijn Zoon Jezus aan als redmiddel voor Zijn toorn die zich eenmaal over dat Oosten zal openbaren. Ook voor u werd de Zaligmaker geboren. Zult ge weer aan Hem voorbijgaan? Zult ge Hem in uw hart ook nagelen aan dat kruis? Zelfs ondanks uw christelijke opvoeding, niettegenstaande uw z.g.n. christelijke deugden?
Of wilt ge behouden worden? Wilt ge Hem aanvaarden niet slechts als een historisch persoon, als een min of meer noodzakelijk onderdeel van uw opvoeding; maar als de enige die uw afgedwaalde ziel tot God kan terug voeren? “Zult ge doen zoals die Wijzen en “uit het Oosten” terug keren via de stal van Bethlehem en het kruis van Golgotha, tot Hem die ook uw Maker is. Wilt ge waarlijk Kerstfeest vieren, vrede vinden voor uw ziel, verzoening met God?
“Laat Jezus dan toe in uw hart.”