Geboden van mensen
Niets is zo’n slechte reklame voor het Christelijk geloof als dode, kille godsdienstigheid. Voor veel buitenkerkelijken lijkt daardoor het Christelijk geloof alleen te bestaan uit: dit mag niet, en als je daar nou maar trouw aan voldoet, dan kom je er wel, ook al maak je dan wel eens een slippertje.
In de dagen van Jezus Christus was het al precies zo. Je had er de groep van de farizeeën, die op allerlei uiterlijke dingen letten en allerlei voorschriften – de overleveringen van de oudsten – aan de mensen voorhielden. Op een keer kwamen er een paar van deze formalisten bij Jezus, en vielen Hem aan omdat zijn discipelen de handen niet wasten voor het eten.
Zij hielden zich namelijk stipt aan allerlei wassingen en dat niet uit hygiënisch oogpunt, maar ze meenden daarmee God pas goed te dienen. Het waren echter allemaal geboden en voorschriften van mensen, die met dienen van God niets te maken hadden. In onze tijd zijn er ook heel wat gebruiken, tradities en voorschriften die in de Christenheid ingang hebben gevonden, maar die geen enkele grond vinden in de bijbel.
Het gebod van God overtreden
De Heer trachtte de ogen van deze farizeeën te openen voor hun schijnheiligheid. God heeft namelijk gezegd, dat kinderen voor hun ouders moeten zorgen en hen moeten eren. Wat deden echter deze farizeeën? Als er een jongeman was met behoeftige ouders, die bij hem kwamen om ondersteuning, en deze jongeman zei van het geld en goed dat zijn ouders ten goede had kunnen komen: “Hoor eens, vader, dat geld heb ik als offergave voor God bestemd”, dan zeiden de farizeeën als ’t ware: “Goed zo, knaap, geef het geld maar hier voor de tempel en de offerdienst, en laat je ouders maar zien dat ze zich redden”, want ’n offergave aan God, zo leren ons de ouden, gaat voor de verzorging van je ouders.”
Zo maakten ze het gebod van God krachteloos door hun inzetting. Van zo’n godsdienst zegt God: “Dit volk eert mij met de lippen, maar hun hart is ver van mij.” Helaas is heel wat godsdienst lippengodsdienst, en daarom waardeloos. Geen vormendienst maakt ons zalig, geen voorschriften van mensen. Wat God vraagt is een oprechte bekering van het hart en een dienen van Hem uit liefde, omdat we zijn liefde hebben leren kennen. Hij spaarde zelfs zijn eigen Zoon niet, maar gaf Hem voor ons in de dood aan het kruis.