Het menselijk aspekt van de Schrift
Sommige lezers zouden door het opschrift van dit stukje afgeschrikt kunnen worden. Zij zouden als volgt kunnen reageren: Het menselijk aspect van de Schrift wat is dat nou voor uitdrukking. De Bijbel is toch van a tot z Gods Woord? Dat is ook zo, maar toch zit er een menselijk aspect aan de Schrift. Daarmee kom ik echt niet in het voetspoor van hen die de Bijbel zien als een verzameling Goddelijke en menselijke uitspraken, waarbij we de laatste moeten uitziften om de eerste over te houden. Evenmin kom ik ermee in het voetspoor van hen die de boodschap van de Bijbel zien als het Goddelijke element, waarbij die boodschap dan verpakt zou zijn in puur menselijke bewoordingen en voorstellingen. Om de boodschap te verstaan zou je dan aan het “ontpakken” moeten slaan.
Om dit duidelijk te maken wil ik een vergelijking trekken tussen Jezus Christus, het vleesgeworden Woord, en de Bijbel, het geschreven Woord. Die vergelijking valt namelijk heel duidelijk te trekken. Jezus Christus is in de wereld gekomen net als ieder mens: Hij is als baby geboren. Een vrouw, te weten Maria, heeft Hem ter wereld gebracht. In de brief aan de Galaten lezen we dat zo:
“Maar toen de volheid van de tijd gekomen was, heeft God Zijn Zoon uitgezonden, geboren uit een vrouw” (hoofdstuk 4 vers 4).
Job, de man die door zoveel onheil getroffen was, klaagde: “De mens, uit een vrouw geboren, is kort van dagen en zat van onrust” (Job 14 vers 1).
Daarmee wilde deze beproefde man niet zeggen, dat er ook nog mensen zijn die niet uit vrouwen geboren zijn. Nee, hij geeft er een kenmerk van de mens mee aan, namelijk dat hij uit een vrouw geboren is. Welnu, ook Jezus Christus is uit een vrouw geboren. Hij is werkelijk mens geworden. Tevens echter is de Here Jezus de Zoon van God. Er wordt dan ook niet alleen over Hem gesproken als Degene, die geboren is, maar ook als degene die van God gezonden is. Hij is niet gezonden in de gedaante van een engel om hier op aarde te verschijnen, maar Hij is gezonden langs de weg van geboorte uit een vrouw.
Zo is de Bijbel niet kant en klaar uit de hemel komen vallen – zoals de Efeziërs beweerden van het beeld van de godin Artemis – maar ontstaan net als andere boeken, doordat mensen schrijfmateriaal namen en dat wat ze te zeggen hadden in de taal van hun tijd en met het begrippenmateriaal van hun tijd vastlegden. In dat opzicht is de Bijbel op gewone, menselijke wijze tot stand gekomen, net zoals Jezus Christus op gewone, menselijke wijze geboren is. Ik leg dan de nadruk op het woord ’geboren’, want de Heer is niet op gewone , menselijke wijze ‘verwekt’. Hij is niet door Jozef verwekt, maar door de Heilige Geest. We lezen dat in Mattheüs 1 vers 8 en Lukas 1 vers 35. Op grond van deze verwekking wordt in Lukas 1 gesteld:
“Daarom zal ook het heilige dat geboren zal worden, Zoon Gods genoemd worden”.
Met de Schrift is dat precies zo, het zijn geen menselijke overwegingen die de Bijbelschrijvers bij hun werk geleid hebben, nee, zij werden geïnspireerd door de Heilige Geest, zodat wat zij schreven “Woord van God” genoemd moet worden.
Over deze inspiratie heeft – zoals we al betoogden in het vorige artikel – de apostel Petrus dit gezegd:
“Want nooit is profetie voortgekomen uit de wil van een mens, maar door de Heilige Geest gedreven hebben mensen van Godswege gesproken” (2 Petrus 1 vers 21).
En David zegt dat zo:
“De Geest des Heren spreekt door mij, zijn Woord is op mijn tong”(2 Samuël 23 vers 2).
Dat is het Goddelijke aspect van de Schrift. Hoewel door mensen geschreven is de Schrift toch volledig Gods Woord.