Betreft: 2 Ko 2:2
Vraag:
Graag uitleg van deze tekst
Antwoord:
Paulus moest in zijn eerste brief de gemeente ernstig terechtwijzen. Dat bracht droefheid in Korinthe teweeg (gelukkig!). De apostel was er echter zelf ook bedroefd over, dat hij hen zo vermanen moest. Het drukte hem terneer.
Wie kon Paulus nu weer blijde stemmen. Wie kon zijn droefheid over de Korintiërs wegnemen? Dat konden alleen de Korintiërs zelf en wel door de vermaning ter harte te nemen.
“Hij die door mij bedroefd werd” wordt volgens deze uitleg als een aanduiding voor alle Korintiërs gebruikt. Het is een algemene stelregel: als iemand bedroefd is geworden omdat hij ernstig vermaand moest worden, dan kan alleen die persoon die zo bedroefd werd de droefheid bij de vermaner wegnemen en wel door de vermaning ter harte te nemen.
Anderen nemen de uitdrukking niet algemeen en menen, dat met “hij die door mij bedroefd werd” een persoon bedoeld is en denken dan aan de persoon genoemd in 1 Ko. 5. Of aan een andere persoon, die de apostel droefheid bezorgt heeft. In vers 5 wordt in ieder geval op een persoon gedoeld. Het is heel goed mogelijk, dat beide uitleggingen samenvallen. In vers 2 geeft Paulus dan het algemeen geldend beginsel (zoals boven uitgelegd), in vers 5 past hij dat dan toe op een bepaald persoon.