Een paar dagen terug stond op de kalender een verhaal over Leonardo da Vinci. Deze had een schilderij gemaakt dat het laatste avondmaal voorstelde. Tussen twee haakjes: die term klopt niet, want het was het eerste avondmaal dat gevierd werd, maar dat daar gelaten…
Toen het schilderij klaar was nodigde de schilder diverse bekenden uit om het te bekijken en hun oordeel te geven. Het bleek dat alle aandacht van de bezoekers uitging naar de avondmaalsbeker waar de Da Vinci veel werk van had gemaakt. Dit beviel de schilder echter maar matig. Hij vond dat alle aandacht moest uitgaan naar de Christus-figuur. Daarop nam hij een kwast met donkerder verf en schilderde de beker matter dan hij oorspronkelijk was.
Leerrijk verhaal!
Het riep bij mij een herinnering op aan een ander verhaal Een oudere bezoekster van de samenkomsten had een tijd niet kunnen komen vanwege ziekte. Tenslotte was ze zover hersteld dat ze weer de samenkomst kon bezoeken. Na afloop van de dienst vroeg een zuster aan haar of ze het niet geweldig vond om weer in de samenkomst te kunnen zijn en weer het avondmaal te kunnen vieren. Het antwoord was frapperend: ‘ja, het was fijn en ik zag dat het avondmaalsstel ook weer eens gepoetst was’.
Toen ik dit verhaal hoorde kon ik natuurlijk een glimlach niet onderdrukken, maar het verhaal over het schilderij van Da Vinci en de herinnering aan de uitspraak van deze zuster lieten me niet los en ik mijmerde er wat over door. Is het namelijk niet zo, dat wij soms ook veel meer bezig zijn met uiterlijke zaken bij het vieren van het avondmaal dan met de Heer zelf?
Vragen als: moet er een servet over het avondmaalsstel liggen, ja of nee? wanneer moet het eraf gehaald: bij het begin van de samenkomst of pas bij de eigenlijke broodbreking? Wanneer moet het er weer overheen gelegd worden? Moeten de bekers gevuld klaar staan of moet de broeder die voor de beker dankt ze vullen? Mag de koster dat soms doen; mogen er wel meer dan één beker gebruikt worden? Mag het brood wel voorgesneden zijn om het breken te vergemakkelijken? Moet het brood gebroken worden voordat het gebed uitgesproken wordt of daarna? En ga zo maar door. Ik zeg niet dat er niet eens over gepraat mag worden, maar er worden soms langdurige, heftige en zinloze discussies over gevoerd….
Laten we niet te vlug zijn met ons oordeel over de zuster die meer oog had voor het avondmaalsstel dan voor de Heer.