Na de verschrikkelijke veldslag van Abu-Klea in de Soedan, lagen twee jonge Britse soldaten in een van de tenten met elkaar te praten. De jongste van de twee had een levensgevaarlijke verwonding opgelopen en lag in zijn met bloed doordrenkte uniform op een veldbed. Zijn kameraad, een christen, die als verpleger dienst deed, zat naast hem en trachtte hem wat op te beuren door zijn doodzieke vriend iets uit het Nieuwe Testament voor te lezen.
“Zal ik je nog meer voorlezen, David? Het is een troost voor het stervensuur.” David knikte. Zijn vriend kwam bij het elfde hoofdstuk van Mattheus, vers acht en twintig: “Komt allen tot Mij, die vermoeid en belast zijt en Ik zal u rust geven.”
“Stop, Jamie”, zei de stervende, “dat kan nooit voor mij bedoeld zijn. Je weet, dat ik altijd een vijand van God geweest ben. Ik heb me altijd tegen Hem gekeerd. Dit is beslist niet voor mij bedoeld. “
“Vijand of geen vijand, ik verzeker je David, dat God deze woorden ook tot jou spreekt. Je bent zijn vijand geweest, dat is zeker, evenals ik vroeger,maar God biedt je zijn vredesvoorwaarde aan.”
“Vredesvoorwaarde, James? Laat me die ’s horen.”
“Dat zal ik doen, luister:. En Jamie las langzaam :”Zo zijn wij dan gezanten voor Christus alsof God door ons bade. Wij bidden u voor Christus : laat u met God verzoenen. Die geen zonde gekend heeft, die heeft Hij zonde voor ons gemaakt, opdat wij zouden worden gerechtigheid Gods in Hem.” “Geloof in de Heer Jezus Christus en gij zult behouden worden.”
Het gelaat van de jonge man lichtte op. Terwijl hij zich half oprichtte, vouwde hij zijn handen samen en riep uit: “Ik aanvaard de voorwaarde. Ik aanvaard de voorwaarde. Ik geef me over aan U, Heer Jezus.” Toen zonk hij uitgeput terug. Die hele dag door fluisterde hij iedere keer: “Dank God, vrede, vrede.”
Eer de morgen aanbrak en de drukte van het legerkamp begon, was hij overleden. Te midden van de oorlogsverschrikking, binnen enkele uren, had hij Gods vredesaanbod geaccepteerd, had hij zich toevertrouwd aan Christus en had vergeving ontvangen.
Gods vredesvoorwaarde is vandaag de dag nog precies dezelfde als voor die jongeman, die, ver van huis in de donkere Soedan, stierf.
Wilt u ze aanvaarden? Of wilt u liever zonde vergeving en onvoorbereid sterven?