“Nooit naar de tweede klasse” heeft Faas Wilkes eens gezegd. En nu ging de bekende interlandvoetballer toch naar de tweede. Een enkele krant heeft aandacht aan dit gebeuren geschonken, zo in de trant van: “Adieu Faas, ouwe jongen, je hebt het prima gedaan, je was een briljant voetballer, maar je wordt nu te oud. ’t Is jammer, maar ’t kan niet anders”.
En als Faas straks helemaal niet meer kan voetballen en zijn hele levensdoel weg is, dan kan hij alleen vanuit een gemakkelijke stoel zijn sporttroffeeën bekijken en teren op vergane glorie. Dan gaat het hem misschien als die man, die op straat in Leeuwarden liep te verkondigen, dat hij de elfstedentochtwinnaar van 19.. was en de mensen geloofden het nog niet eens.
“Och”, zegt u, “dat is de tragiek van ieder mensenleven. Er is een tijd van opkomst, dan komt het hoogtepunt en dan wordt het langzaam aan minder”. Inderdaad en als iemand dan ook niet méér heeft dan dit leven, dan is het een troosteloze boel. Maar het kan anders ! U kunt een leven krijgen, dat niet opklimt, zijn hoogtepunt bereikt en dan bergaf naar beneden dendert. Er is een leven mogelijk, waarin het exelsior ( steeds hoger) is en excelsior blijft ! Er is een leven, waarin het ondanks maatschappelijke tegenslagen steeds hoger gaat. Er is een bestaan, waarin het ondanks ziekte en invaliditeit altijd bergop gaat. Dat is het leven van de Jozefs en de Paulussen. Dat is het leven van de zondaar, die de Heer Jezus als zijn Heiland en als zijn Heer heeft aanvaard.
Dat is een leven, waarin je nooit aan de kant van de dijk wordt gezet, waarin je nooit bij de ouwe jongens wordt ingedeeld. Dat is het leven van de mens, die een kind van God geworden is, doordat Hij die God als zijn Vader heeft leren kennen. Zo iemand wordt een jongeling in het geloof, daardat hij de boze heeft overwonnen en in Christus’ kracht de strijd des geloofs strijdt. Zo iemand wordt een vader in het geloof, omdat hij Hem kent, die van de beginne is. Dat is iemand, die de eeuwige en waarachtige, het begin en het einde van alle dingen heeft leren kennen. Dat is het leven van de zondaar, die het brede pad dat naar de hel leidt, heeft verlaten en op weg is naar de eeuwige heerlijkheid. Dat is een leven gekenmerkt door vrede en blijdschap nu en de hemel straks. Voor zo iemand geldt nooit: “Je bent nu te oud geworden”. Dat is een leven zonder de tragiek
van: “We kunnen je niet meer gebruiken”.
“Wie de Zoon heeft, heeft het leven”.
Heeft u de Zoon van God, de Heer Jezus, al toegelaten in uw hart en wilt u leven voor Hem en met Hem?