Ondanks de verzuiling van ons volk, die zowel in de kranten als in de radiowereld wordt gemanifesteerd zullen we straks over alle zenders de kerstliedjes horen. Zelfs de bandjes in de cafés zullen een beetje “kerst melancholie” helpen opwekken. Want als er één christelijk feest is waar hopeloos mee wordt gesold dan is het Kerstmis wel. U maakt dan alle kans het liedje te beluisteren waarvan we de titel als opschrift boven dit stukje hebben staan. Een beetje vrij weer gegeven betekent’ het: “Ten gevolge van Kerstmis zal de mens eeuwig leven”.
Nu wil ik de dichter van deze song beslist niet van kwade trouw beschuldigen, hij heeft waarschijnlijk niet beter beseft, maar deze uitspraak zelf is allerminst waarheidsgetrouw.
Hoe belangrijk Bethlehem ook is geweest, toch ontvangt geen mens op grond daarvan – op grond van de geboorte van Christus dus – het eeuwige leven. De Heiland heeft het zelf heel duidelijk gezegd: “Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Indien het tarwegraan niet in de aarde valt en sterft, blijft het alleen, maar indien het sterft, draagt het veel vrucht” (Joh. 12 : 24).
De Heiland vergelijkt zichzelf met het tarwegraan. Zijn geboorte en leven zou geen zondaar redden. Als Hij niet gestorven was, was Hij alleen gebleven. Vandaar dat Hij even later zegt: “En Ik, zo Ik van de aarde verhoogd ben, zal allen tot Mij trekken.” Waar de evangelist Johannes aan toevoegt: “En dit zelde Hij aanduidende welk een dood Hij sterven zou” (Joh. 12 : 32 en 33).
Zijn leven kon geen enkele zonde uitdelgen, daarvoor moest Hij de kruisdood ondergaan. Daarvoor moest Gods toom op Hem rusten gedurende drie uren van inktzwarte duisternis.
“0”, zult u zeggen, “dan had dat kerstlied dus moeten luiden: “Man will live for everinore because of Golgatha”.
Dat zou al een stuk beter geweest zijn, maar dan dekte het nog de waarheid niet. “Man”, dat wil zeggen “de mens in het algemeen”, ontvangt beslist het eeuwig leven niet zo maar op grond van Golgatha. Dan moet er van de mens uit beslist wel wat gebeuren. Slechts hij ontvangt het eeuwig leven, die zich bekéért. Van Gods kant is Golgotha de grond waarop God zondige schepselen kan reinigen en hen het eeuwig leven kan schenken. Maar wil een mens daaraan deelhebben, dan is bekering absoluut noodzakelijk. Het is er mee als met de penicilline. “De longlijder geneest op grond van penicilline”, zou je kunnen zeggen. Jawel, maar alleen als hij dat middel inneemt. Zo is het ook met het kruis. Slechts wie in het geloof het offer van Christus aanneemt, die ontvangt het eeuwig leven. “Wie de Zoon heeft, heeft het leven; wie de Zoon van God niet heeft, heeft het leven niet” (1 Joh. 5 : 12).
Laat u niet door kerstliederen en kerstwijdingen alléén in een wat zoetelijke kerststemming brengen. Besef dat het gaat om uw eeuwig behoud of uw eeuwige ondergang. Om u het eeuwig leven te kunnen geven moest Jezus Christus, de eniggeboren Zoon van God, niet alleen geboren worden, maar ook sterven. Hij gaf zichzelf vrijwillig in uw plaats.
En de grote vraag is maar of u niet bij Bethlehem blijft staan, maar doorgaat naar Golgotha en Christus en zijn kruis aanvaardt. Dan pas heeft u het eeuwig leven en u kunt daarvan zeker zijn, want: “Deze dingen heb Ik u geschreven, opdat gij weet, dat gij het eeuwig leven hebt, gij, die in de naam van de Zoon van God gelooft” (1 Joh. 5 : 13).