Ulbe van Houten schreef behalve ‘De sûnde van Haitze Holwerda’ o.a. ook ‘De Hillige Historje forteld oan it Fryske Folk’ (De Heilige Geschiedenis verteld aan het Friese volk). Dit was geen kinderbijbel zoals men wel eens dacht maar een in de volkstaal vrij weergegeven vertelling van de Bijbel.
Voor dit werk dat uitkwam in twee dikke delen werd hem de Giysbert Japicxprijs toegekend. Dat is een prijs die uitgereikt wordt aan auteurs van friestalige literatuur. De uitreiking ervan vond (altijd ?) in Bolsward plaats. Helaas kon ik niet bij die uitreiking zijn, maar meneer Maat vertelde mij ervan en de ontmoeting met de Rooms Katholieke Burgemeester van Bolsward hoorde ik van Van Houten zelf.
Hij kon met de taxi naar Bolsward komen en daar zijn gezin aardig talrijk was ging hij met twee taxi’s. Toen hij in Bolsward aan kwam werd hij begroet door de burgemeester, die kennelijk een beetje opkeek dat de kandidaat voor de prijs met twee auto’s kwam aanzetten. Van Houten begroette de burgemeester van zijn kant met de woorden ‘ Burgemeester, we zijn maar met twee taxi’s gekomen, want we zijn nogal ‘machtig’ (met velen) en ik dacht dat dat voor een Roomskatholieke burgemeester geen bezwaar zou zijn’. De burgemeester kon deze toespeling op de wens van de Rooms-katholiek Kerk dat de kerkleden voor grote gezinnen moesten proberen te zorgen, wel waarderen.
Van meneer Maat hoorde ik dat de sprekers die het woord voerden bij de prijsuitreiking allemaal alles van een papiertje oplazen en e toteel geen charme van uitging. Maar toen kwam Van Houten aan het woord. Hij had alleen enkele notities gemaakt tijdens de toespraken en ging daar op zo’n smeuiïge manier op in dat hij de lachers al gauw op zijn hand had, zonder voor cabaretier te willens spelen. Zijn aangeboren humor gaf hem de fijntjes gemaakte geestige opmerkingen in de mond. Ik ben daar zelf ook eens getuige van geweest, maar daarover dan een volgende keer.