Wie met de auto van Drachten naar Leeuwarden rijdt en de afslag Leeuwarden/Warga pakt, ziet op de aanvoerweg naar Leeuwarden aan zijn rechterhand een bord in het weiland staan. Van de zijkant bezien lijkt het een reclamebord. Rijd je er voor langs dan zie je dat het niets anders is dan een heel grote schilderijlijst met niets erin. Je kijkt er doorheen en ziet een boerderijtje liggen, meer niet. Geen reclamespreuk, geen boodschap is er te lezen. Grapje van de een of ander? Ja, maar wel een grapje met een boodschap. Daarop kom ik straks terug, maar misschien hebt u de zin van de grap dan al gevonden.
Over die lijst heb ik zitten nadenken. Nu wil ik niemand beledigen, maar het kwam zo bij me op dat veel mensen op dat zogenaamde reclamebord lijken. Ze zijn lijsten zonder schilderij, lege lijsten, lijsten zonder boodschap. Natuurlijk ze hebben een baan, vermaken zich met een hobby, gaan naar Kreta met vakantie en noem maar op. Maar hun leven is in feite ‘leeg’. Waarvoor ze leven weten ze niet. Wat de zin van het bestaan is, is ze onbekend. Waar ze na de dood heengaan, vragen ze zich niet of nauwelijks af. Aan een ander een boodschap doorgeven, is er dus niet bij. Lege lijsten zonder schilderij en zonder boodschap…
Voelen we ons aangesproken?
Helaas zijn er heel wat christenen, die ook niet meer zijn dan een lege lijst. Natuurlijk, ze gaan naar kerk of groep. Ze bidden voor het eten. Doen aan christelijke hulpverlening, enz. Maar als je ze vraagt of ze weten dat hun zonden vergeven zijn, kijken ze je glazig aan. Vraag je of ze bekeerd zijn, dan zeggen ze min of meer gepikeerd dat je daar niks mee te maken hebt of dat ze lid zijn van deze of gene kerk of groep. In diepste wezen zijn ze lijsten zonder boodschap. Een verloren zondaar de weg naar de hemel wijzen, kunnen ze niet, omdat ze die weg zelf niet bewandelen…
Voelen we ons aangesproken?
Nu dat grapje. Als je door die lege lijst kijkt, zie je een mooi groen weiland (’s winters misschien mooi wit besneeuwd) en een schilderachtig boerderijtje omgeven door bomen. De lui die die lijst daar hebben geplaatst hebben ongetwijfeld willen zeggen: ‘Kijk nou eens hoe mooi Friesland is’. Die lege lijst heeft dus tóch een boodschap. De boodschap zit hem in de achtergrond. De lijst bepaalt niet de aandacht bij zich zelf, maar bij wat je er doorheen ziet: een mooi stukje schepping.
Aha, daar zit wat in! Zijn wij mensen, door wie men de Schepper kan zien? Zijn wij christenen waardoor anderen iets van Christus, de Heiland der wereld, kunnen ontdekken? Is ons leven zo transparant dat verloren mensen daar doorheen God kunnen zien? Zijn wij christenen waardoor anderen iets van Christus, de Heiland der wereld, kunnen ontdekken? Is ons leven zo transparant dat verloren mensen daar door heen God kunnen zien en Jezus Christus kunnen vinden?
Als wij zulke christenen zijn, zijn we geen legen lijsten zonder boodschap… Willen we zulke christenen zijn?