(Een reactie op een brief van een lezeres)
In nr. 897 van ons blad stond een artikel over Pablo Escobar. Een lezeres reageert daarop en verbaast zich dat we dit artikel hebben gepubliceerd. Ze schrijft: ‘deze man die zoveel heeft aangedaan aan onze medemens, gemoord en nog eens gemoord, en u schrijft gewoon, dat hij scholen heeft gebouwd en nog meer van dat soort dingen, dat ik haast denk, die heeft een zonnesteek opgelopen, als God er ook zo over denkt, dan moet het ook een gespleten persoonlijkheid zijn’.
Wel, beste mevrouw, we konden schrijven dat Escobar scholen heeft gesticht en ziekenhuizen gebouwd, omdat dat eenvoudig feiten zijn. We baseren ons dan natuurlijk op publicaties hierover. En zo zijn er mensen in Colombia die nog wel een goed woord voor Pablo over hebben en die gemakshalve zijn vele verkeerde daden over het hoofd zien. We denken echter dat u de bedoeling van het artikel over het hoofd hebt gezien en meent, dat wij het daarmee eens zijn, maar dat staat er niet in. De ondertitel van het stukje luidde: ‘en de weegschaal van God’. Het ging de schrijver erom duidelijk te maken, dat mensen soms een heel verschillend oordeel over iemand kunnen hebben, maar dat het uiteindelijk op het oordeel van God aankomt. Misschien heeft Pablo zijn zogenaamd goede daden gedaan om zijn geweten te sussen. In het artikel is echter duidelijk gesteld: ‘Een verkeerde daad in je leven wordt niet goed gemaakt door één of misschien wel duizend goede daden’.
Toegepast op Pablo: zijn hulp aan de armen in zijn land, wast voor God het bloed van de mensen die hij in het ongeluk heeft gestort, niet af. Hoe mensen oordelen komt er niet op aan. God oordeelt en Hij oordeelt rechtvaardig. Onze bedoeling is niet om één goed woord van Pablo te zeggen en zijn daden af te zwakken, maar om duidelijk te maken dat Gods weegschaal anders werkt dan die van de mensen. En God denkt er beslist niet zo over als die mensen in Colombia die Pablo verheerlijken. Dat komt in het artikel ook duidelijk naar voren.