Iemand heeft eens opgemerkt dat uiterlijke opknapbeurten innerlijke gebreken niet verhelpen en hij gaf als voorbeelden:
- een kapot horloge gaat niet goed lopen door het met juwelen te versieren;
- de orgelpijpen verven verbetert de muzikale weergave niet;
- een kraan oppoetsen reinigt het water niet als hij vuil water geeft.
Hier zouden natuurlijk veel meer voorbeelden van de te geven zijn. We kennen het bekende gezegde:”De kleren maken de man” en dat is in zover waar dat een goed pak iemand er beter doet uitzien, maar een keurig gekleed persoon kan best een misdadiger zijn. Wil er wat aan zo’n man veranderen dan moet er innerlijk wat gebeuren.
Dat geldt voor ons mensen allemaal stuk voor stuk. God zegt in de Bijbel dat we innerlijk niet deugen, dat we zondaars zijn en roept ieder mens op om zich te bekeren en Jezus Christus te volgen. Dat ‘bekeren’ houdt twee dingen in:
- dat we berouw hebben van onze verkeerde daden en die daden aan God belijden;
- dat we ons gedrag veranderen en anders gaan leven door Jezus Christus te volgen en Hem te gehoorzamen.
Toch zijn er veel mensen die menen door wat uiterlijke veranderingen zich acceptabel voor God te maken. Ze proberen zich als nette burgers te gedragen, ze worden kerks of op de een of andere manier religieus, maar dat helpt niet als er geen innerlijke verandering plaatsvindt.
Op,het verschil tussen de buitenkant en de binnenkant heeft de Here Jezus als volgt gewezen:
“Pas op voor de valse profeten, die tot u komen in schapenvachten , maar van binnen zijn zij roofzuchtige wolven” (Mt 7:15);
- “Wee, schriftgeleerden …huichelaars, want u reinigt de buitenkant van de drinkbeker en de schotel maar van binnen zijn zij vol roof en onmatigheid…reinigt eerst de binnenkant…opdat ook de buitenkant daarvan rein wordt” (Mt 23:25-28).
Dat liegt er niet om! Hebben wij die vermaning misschien ook nog nodig?