De vrouwen in Afrika dragen spullen die ze gekocht hebben of water dat ze geput hebben heel vaak op hun hoofd. Het is interessant om te zien hoe ze zonder die last vast te houden er mee door het verkeer lopen.
Er zijn ook mensen, die lasten dragen maar bij wie je dat totaal niet ziet. Zo zijn er die een pak zorgen dragen waar ze onder gebukt gaan. Of een pak zonden dat hun geweten niet met rust laat. Men gaat onder die lasten niet altijd lichamelijk gebukt, maar geestelijk wel. Misschien hebt u ook een last te dragen? Misschien zit u ook wat dwars? Weet u wat zo gelukkig is? Dit… dat er Iemand gekomen is om ons van onze lasten te bevrijden. Die Persoon is Jezus Christus, de Zoon van God, Die van de hemel naar deze aarde kwam om ons van onze zonden en zorgen te bevrijden. Van Hem is de prachtige uitspraak:
‘Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast bent, en Ik zal u rust geven’.
In een cafézaal waar een evangelisatiedienst werd gehouden, bleven verschillende mensen achter voor een gesprek. Ook een jongeman. Het was in een streek waar de mensen nogal ruw in de mond waren. Een man die vroeger een ruig leven geleid had ontfermde zich over de jongen. Het bleek dat de knul onrustig was. Zijn geweten klaagde hem aan over dingen die hij had gedaan. Hij had de beide evangelisten die de samenkomst belegd hadden, horen spreken over het feit, dat we als mensen eenmaal voor God rekenschap hebben af te leggen van ons leven en dat als we Jezus Christus niet kenden als onze Heiland, we dan geoordeeld moeten worden.
Terwijl hij in het gesprek zijn zondelast als het ware uitstalde en beleed wat hij verkeerd had gedaan, onderbrak de ‘geestelijke noodhulp’ (de evangelsieten hadden elk een gesprek met iemand anders) opeens dat betoog en zei ruwweg: ‘Weet jij wat jij moet doen? Je moet dat hele zondepak van je bij het kruis neer sodemieteren’ Een van de evangelisten die in de nabijheid een gesprek met een andere bezoeker had, schrok. Wat was dat nou voor taal in een evangelisatiegesprek? Hij wilde zich er wel mee bemoeien, maar dat ging natuurlijk niet. Met een schuin oog hield hij het tweetal in de gaten en tot zijn stomme verbazing zag hij hoe de jonge man samen met de ander op de knieën ging en kennelijk zijn schuld voor God beleed. Even later verliet hij met een blij gezicht de zaal. Hij was zijn zondelast kwijt en had Jezus Christus leren kennen als zijn Heiland en Verlosser.
Als ú nog met uw zondelast rondzeult zullen we u niet in dezelfde bewoordingen adviseren zoals de man in de cafézaal deed. Maar we willen u wel dezelfde boodschap geven, namelijk dat u uw zonden als het ware bij het kruis van Jezus Christus moet neerwerpen. Als u voor God erkent een zondaar te zijn en gelooft in Jezus Christus als uw Verlosser en Heer, dan neemt God u uw zondelast af en geeft Hij u rust voor uw geweten en blijdschap in uw hart.