Een Duitse predikant kreeg een brief van een van zijn parochianen, die hem verzocht meer over moraal te preken in plaats van maar steeds de nadruk op geloof te leggen.
De volgende zondag las hij deze brief op de preekstoel voor en voegde er aan toe: Ik heb een wilde appelboom in mijn tuin, die alleen maar zure vruchten voortbrengt, die niemand eten kan. Veronderstel dat ik hem beveel “Cocks Oranges” te produceren, wat zou hij dan zeggen? Als hij kon spreken, zou zijn antwoord vast en zeker zijn: “Mijnheer, ik kan met geen mogelijkheid goede vruchten voortbrengen, maar dit weet ik wel, als u mijn takken afsnijdt en me inent met een betere boomsoort, dan zal ik u met plezier geven wat u vraagt.”
Wel de natuurlijke mens is als zo’n boom. Als ik hem vraag goede werken voort te brengen, kan hij alleen maar zeggen: “Dat is onmogelijk”, Er moet eerst nieuw leven ingepland en dat kan alleen door het geloof in de Heer Jezus Christus. Dan volgt de rest vanzelf.
De mensen spreken over Christus als een goed mens, wiens voetstappen men moet drukken.
Maar om iemands voetstappen te drukken moet je leven hebben om Hem na te wandelen. En wij zijn dood in zonden en misdaden. Wij moeten eerst door het geloof in Christus “levend gemaakt” worden. Ik dat met u al gebeurt? Bent u al met uw verloren leven tot Christus gegaan en heeft u Hem in het geloof aanvaard als het offer voor uw schuld? Zo niet, dan heeft alle gepraat over moraal en goede werken geen zin. “Want zonder geloof is het onmogelijk Gode te behagen.