Verlangt als pasgeboren kinderen naar de redelijke, onvervalste melk (van het woord) opdat u daardoor opgroeit
Deze anekdote gaat over een Ierse katholieke man en speelt in de tijd toen de Rooms-Katholieke Kerk het lezen van de Bijbel door leken eigenlijk veroordeelde. Hopelijk nemen Rooms-Katholike lezers me niet kwalijk dat ik deze illustratie die Ironside vertelt plaats onder de anekdotes,
Patrick was intensief op zoek naar vrede met God. Iemand die zijn dorp bezocht en met hem in gesprek kwam liet een Nieuw Testament bij hem achter. Het was een vertaling die de goedkeuring van de Rooms-Katholieke Kerk had. Door in dit Nieuwe Testament te lezen leerde Pat de Heer Jezus Christus kennen als zijn Zaligmaker en hij verdiepte zich steeds meer in de studie van het Woord van God.
De priester van zijn parochie had hem al een tijdje gemist wat de kerkdiensten betreft en besloot hem op te zoeken. Pat zat toen net in het Nieuwe Testament te lezen. De priester vroeg wat voor boek hij las en Pat antwoordde “Eerwaarde, dit is het Nieuwe Testament”. De priester schrok en zei: Pat, dat boek is niet geschikt voor jou. Jij krijgt allerlei vreemde ideeën als jij het leest en je komt terecht in dwaalleer”. “Maar, eerwaarde , gaf Pat als repliek “ik lees hier juist – en het is de gezegende apostel Petrus die het schrijft – verlangt als pasgeboren kinderen naar de redelijke onvervalste melk van het woord opdat je daardoor groeit.. en zo’n pasgeboren baby ben ik. Ik heb de melk van het woord nodig. Ik zie echt niet wat voor gevaar er schuilt in het lezen van dit Nieuw Testament”
“Ja”, zei de priester “het is zeker waar , Patrick, dat je de melk van het Woord nodig hebt, maar de Almachtige heeft de kerkelijke dienaars aangesteld om de melkboer te zijn. Zij zijn op het seminarie geweest en hebben de betekenis van de Bijbel leren kennen en als de mensen naar de Kerk komen geven wij ze de boodschap van de bijbel door naardat ze het kunnen verdragen en leggen het zo uit dat ze gevrijwaard worden van een verkeerd verstaan ervan”
“Zeker” eerwaarde zei Pat, “u weet dat ik indertijd een koe gekocht heb. Toen ik een tijd terug ziek was heb ik iemand gevraagd tegen vergoeding de koe voor mij te melken. Dat deed hij voor me maar ik merkte al gauw dat de melk die hij me gaf niet erg vet was. Ik kwam tot de ontdekking dat hij een deel van de melk zelf hield en de rest verdunde met water. Toen ik weer beter was heb ik hem afgedankt en ben begonnen mijn koe weer zelf te melken en toen kreeg ik weer goede, romige melk. En, eerwaarde, toen ik nog van u afhankelijk was voor de melk van het Woord. kreeg ik wat waterig voedsel dat u me gaf, Maar nu ik ‘mijn koe zelf melk’ krijg ik de room van het Woord naar binnen”
De tijden in de Roomse kerk zijn gelukkig veranderd. Het bijbellezen wordt niet meer afgeraden en het is dus nu vrijuit mogelijk voor iedereen om “zijn koe zelf te melken”. Laten we dat dan ook steeds doen en regelmatig de Bijbel lezen. Ter voorkoming van misverstand voeg ik er aan toe dat we een goede uitleg van de Schrift in kerk of kring niet moeten verachten.