Het vertalen van een toespraak is nog niet zo eenvoudig. Nauwelijks heb je de ene zin vertaald of de volgende komt er al ‘aanrollen’. Tijd om na te denken over je vertaling heb je eigenlijk niet. Niet alleen moet je de betreffende taal goed beheersen, maar ook moet je vlug en goed kunnen luisteren naar wat in de vreemde taal gezegd wordt. Daarbij kunnen zich komische fouten voordoen.
Mijn schoonvader, br. Harm Wilts, vertaalde eens een zekere br. Weston uit Engeland. Naar ik meen was hij van oorsprong een Ier, maar dat doet er verder niet toe. Deze man was – zoals Engelsen zeggen – ‘every inch a gentleman’ (elke centimeter een heer). Het is de enige broeder die ik een monocle heb zien gebruiken en dat is een eigenaardig gezicht.
Maar goed, hij sprak op de conferentie in den Haag en vertelde iets over het vroegere evangelisatiewerk in Groot Brittanië. Destijds behoorden er veel goed gesitueerde gelovigen tot de ‘broederkring’. Zij hielden zogenaamde tea-meetings en nodigden dan hun personeel, werklui en hun kennissen uit voor zo’n meeting. Tot zover ging het met de vertaling prima, maar toen kwam het! Br Weston zei dat ze daarbij ’tea with biscuits’ kregen. Br. Wilts hoorde het woord tea en nog wat met een ‘w’ en een ‘i’ klank en vertaalde: ze kregen thee met wiskey’. Een luid gelach steeg op en dat te meer omdat de meeste Engelsen ‘van de blauwe knoop zijn’, zoals wij dat noemen.