De vorige keer beloofde ik jullie nog een tweede Duitse eigenaardigheid. Wel, hier komt ie. In een vergadering ergens in Noordduitstland was het voor aanvang van de samenkomst al behoorlijk warm. Het was volop zomer en het lokaal had niet teveel luchtverversing. Het klapraam boven in het lokaal zat potdicht.
Of het van de warmte kwam vertelt het verhaal niet, maar na het zingen van een lied en het uitspreken van een gebed bleef het erg lang stil. Er stond geen broeder op om te spreken en het werd wel steeds warmer.
Tenslotte riep een zuster van achteren uit het lokaal: Kann einer der Brüder nicht die Klappe auftun. Nu kun je het woord ‘Klappe’ gebruiken om er een klapraam of een klep mee aan te duiden, maar in wat ruwer taalgebruik kan het ook duiden op de mond. In het Nederlands kennen we dat ook wat het woord ‘klep’ betreft.
Of de opmerking van deze Duitse zuster voor enige hilariteit gezorgd heeft, vermoed ik niet…