Laten we eerlijk zijn we hebben het wel eens moeilijk bij het zingen van de liederen uit onze vergaderingsbundel. Niet dat we de melodie niet kennen of dat die nogal sterk omhoog gaat en we er haast niet bij kunnen. Dat bedoel ik in elk geval niet. Nee, het gaat erom dat de inhoud van een lied soms veel hoger gaat dan onze geestelijke toestand op dat moment is.
Een broeder zei eens tegen mijn vader dat hij soms wel eens moeite had om mee te zingen. We moesten volgens hem maar eens ‘een toontje lager zingen’ en wat andere liederen uitzoeken. Mijn vader was het niet met hem eens en antwoordde: ‘ Beste broeder we kunnen twee dingen doen. Het eerste is dat we onze liederenbundel afstemmen op onze lage geestelijke toestand. Dan zingen we op den duur alleen nog maar liederen in de geest van ‘ Uit diepten van ellende roep ik tot u’.
Het tweede is dat we onze ‘hooggestemde’ liederen handhaven en tijdens het zingen ervan ons hart afstemmen op de inhoud van het lied met in stilte de erkenning voor God dat we er niet aan toe komen, maar tevens met de bede of God ons wil helpen ons hart op Hem omhoog te trekken. Niet de liederenbundel moet naar beneden afgestemd op onze toestand, maar onze toestand moet naar boven afgestemd worden op de inhoud van onze liederen.
De hierboven vermelde situatie is niet de enige discrepantie bij het zingen van onze liederen. Er is een andere tegenstelling waarop een broeder wees met het oog op een bepaalde vergadering. Hij zei zoiets als: ‘En dan zingen ze ‘wat zijn hier onze zwakke klanken’ zo verschrikkelijk hard dat de kalk haast van de muur springt’. Bij dat lied, het is lied 9 vers 1 en soortgelijke uitdrukkingen mogen we ons volume wel eens een beetje naar beneden afstemmen op de inhoud van dit lied.
Nog even een toevoeging. In de Duitse bundel staat een soortgelijk lied en dat zegt iets wat we eigenlijk helemaal niet moeten doen. Er wordt in dat lied gesproken over ons ‘schwaches lallen’ en terecht maakte een broeder tijdens een conferentie in Hückeswagen daar een aanmerking op want lallen doet een baby, een klein kind en dat zijn we geestelijk toch niet. Daarbij moeten we bedenken dat de Duitsers heel goed kunnen zingen, beter dan wij Nederlanders, maar ze hebben de volumeknop in de keel vaak wel behoorlijk open staan.