De volgende anecdote hoorde ik van wijlen br. Vink. Ergens in Drente was een weduwnaar met een paar jonge kinderen die trouwde met een weduwe met ook een paar nog jonge kinderen. Samen kregen ze ook nog kinderen, het werd dus een heel gevarieerd gezin. Fijn dat ze samen nog een gelukkig huwelijk vormden.
Maar het gaf wel complicaties met kinderen van diverse ‘komaf’. Een keer was er kabaal buiten en de vrouw vroeg haar man om toch even ’te kieken’ wat er aan de hand was. Deze ging er op af en toen hij terugkwam en de rust was hersteld vroeg ze hem wat er toch aan de hand was geweest. Hij antwoordde heel compact ‘Mien kinders en joen kinders hadden roesie met ôns kinders’.