Mattheüs 19:5 / Uit: “Bode des Heils in Christus”, jaargang 122 (1979)
Kritisch commentaar
Van de hand van H.M. Vroom is er bij fam. Kok te Kampen ene dissertatie verschenen getiteld “De Schrift alleen”, waarbij zoals te doen gebruikelijk een aantal stellingen zijn gevoegd.
De eerste van deze stellingen luidt: “De betekenis van de Schrift is de betekenis, die zij heeft in de eigentijdse uitleg”. Omdat deze stelling de moderne theologie beheerst wil ik er een kritisch commentaar aan wijden.
Deze stelling komt hierop neer dat de betekenis van de Schrift nu, totaal anders kan zijn dan die van honderd jaar terug. En over nog eens honderd jaar is ze weer anders. Iedere tijd heeft dan zijn eigen uitleg. Hier wordt de bijbel aan de willekeur van de mens overgeleverd. Deze maakt van de Schrift een soort kameleon: voor iedere tijd een eigen uitleg. De tijd wordt niet beoordeeld aan de hand van de bijbel, nee de bijbel wordt bekeken in het licht van de eigen tijd. Het vaste, constante spreken van de Schrift wordt gedegradeerd tot een aangepast geluid geven.
In plaats van: wat zegt de Schrift?, wordt de grondregel: hoe zal ik de Schrift nu eens lezen?
Hoe anders heeft onze Heiland, Jezus Christus gehandeld. Hij gaf beslist geen eigentijdse uitleg. Elk vraagstuk waarmee men bij Hem kwam, benaderde Hij vanuit de Schrift, zoals deze daar lag.
Willen de Joden een aangepaste huwelijksethiek, Hij beroept zich op het aloude Schriftwoord:
“Daarom zal een man vader en moeder verlaten en zijn vrouw aanhangen, en die twee zullen tot één vlees zijn” (Matth. 19:5)
En voegt er aan toe:
“Wat dan God samengevoegd heeft, scheide de mens niet”.
Totaal geen eigentijdse uitleg. Als de Joden tegenwerpen, dat Mozes geboden heeft een scheidbrief te geven, dan boort Hij hun argument de grond in. Mozes heeft niets in die richting geboden, hij heeft alleen wat toegelaten. En dat is dan nog gebeurd om de hardheid van hun harten.
“Maar”, zo vervolgt de Heer, “van het begin af is het niet zo geweest”.
Geen aanpassing, geen eigentijdse uitleg, geen geredeneer.
De heer Vroom doet in deze zijn naam weinig eer aan, hij heeft een onvrome stelling geproduceerd.
Wij hebben het voorbeeld van Jezus Christus en van de apostelen om na te volgen. Zij vroegen niet: “hoe is de tijd waarin we leven?”, om daarna eens te gaan uitmaken hoe ze de bijbel moesten uitleggen. Nee, zij vroegen bij alles: “wat zegt de Schrift” en bij het bepalen van de zin van de Schrift hielden ze zich eenvoudig aan wat er in de Schrift staat.