Vraag:
Wanneer zijn de dieren tot de mens gebracht? Wie is ‘de mens’? Waaruit blijkt dat de toen gekozen namen zijn gebleven. Ze verschillen toch per taal en van wetenschappelijke benaming was toen toch geen sprake?
Antwoord:
In Gn 1: 26-28 vinden we de algemene aanduiding van het scheppen van de mens.
In Gn 2 lezen we hoe dat precies in zijn werk is gegaan en dat Adam eerst geschapen is en daarna Eva. Aan de formering van Eva is de gebeurtenis van de naamgeving voorafgegaan.
Met ‘de mens’ (ha-adam) wordt geduid op Adam (zie het doorlopend gebruik van die benaming in hoofdstuk 2 tot en met 4: 1. Vanaf dat vers komen er meer mensen voor onze aandacht en zo wordt in 4: 25 het lidwoord ‘ha’ weggelaten en lezen we over adam, dat dan als een eigennaam opgevat moet worden.
In hoeverre de oorspronkelijke betekenis van de namen gebleven is, is de vraag. Dat zou dan in het Hebreeuws overgebracht moeten zijn, want welke taal Adam sprak weten we niet en het is niet aannemelijk dat dat het Hebreeuws is geweest. De zondeval en de spraakverwarring hebben hier ook hun negatieve uitwerking gehad, waardoor niet bewaard gebleven is, wat er oorspronkelijk was. Inderdaad verschillen de namen per taal en veelal weten we de betekenis in de diverse talen helemaal niet. Soms echter valt die wel te achterhalen, maar dat is lang niet altijd het geval.