Betreft: Gen.17: 14
Vraag:
Waarom bestaat het ritueel van de besnijdenis niet meer in onze cultuur. Geldt Gen. 17: 14 dan niet meer?
Antwoord:
Bij cultuur denken we o.a. aan gewoonte van de volken. Als zodanig heeft de besnijdenis in onze cultuur nooit bestaan. Onder oosterse en Afrikaanse volken kent men de letterlijke besnijdenis nog wel.
Bij bepaalde stammen in Afrika worden jongens en meisjes besneden als een ritueel dat met het volwassen worden te maken heeft. of als een reinigingsritueel.
Onder Israël werd de besnijdenis voorgeschreven als een teken van het verbond. Het begrip ‘besnijden’ had onder Israël ook een zinnebeeldige betekenis, want er wordt ook gesproken van ‘besnijden van het hart’ (Zie Deut. 10: 16 en 30: 6).
In Gn.17 is sprake van het verbond dat God met Abraham sloot, waarvan de besnijdenis het teken was. Als een Israëliet zich niet liet besnijden dan moest hij gedood worden.
Nu zijn wij een letterlijk nageslacht van Abraham en ook zijn we niet meer onder de wet (Rm. 6: 14,15) Het gebod van de besnijdenis geldt niet meer voor ons. We lezen dat duidelijk in de brief aan de Galaten; zie ook Rm. 2: 28,29.
In geestelijke zin zijn we wel zonen van Abraham als we ons namelijk bekeerd hebben en geloven in Jezus Christus. Voor ons geldt alleen de geestelijke besnijdenis, dat is de bekering (zie nogmaals Rm. 2: 28,29). In principe zijn we in Christus besneden (Ko.2: 11,12). Dat ziet op het oordeel over onze zondige natuur dat aan Christus voltrokken werd. Als wij ons bekeren dan accepteren we dat oordeel over onszelf en besnijden we ons hart.