Betreft: Ea 9 en 10.
Vraag:
Het wegzenden van de vreemde vrouwen en kinderen zal zeker naar Gods wil geweest zijn, maar die mannen zullen hun vrouwen en kinderen toch ook liefgehad hebben?! Dat was toch geen kleinigheid.
Antwoord:
Dit wegzenden was niet alleen voor de mannen een moeilijke opdracht, maar voor de vrouwen en kinderen was het feit, dat ze weggezonden werden nog erger. Zo zien we dat de vrouwen en kinderen meeleden onder de zonden van de Israëlieten, die beter hadden moeten weten.
Zo is het ook nu, als een gelovige met een ongelovige trouwt (dan moeten ze hun ongelovige partner niet wegzenden of ervan scheiden dat bedoel ik niet, maar) dan is de gelovige ongehoorzaam en onder de gevolgen lijdt de ongelovige dan mee. Zo’n gelovige kan nooit de zegen van de Heer ontvangen zoals de Heer Die wel geven wil bij een huwelijk met een gelovige.
En als de gelovige tot inkeer komt en niet met de partner meegaat in zijn of haar genoegens dan komt die partner ’tekort’. Hij of zij zal dan in zijn of haar eentje naar de bioscoop of dancing gaan, terwijl anders de partner meeging (mee zou gaan).
Afwijking van Gods Woord brengt altijd ‘leed’ en ‘pijn’ met zich mee en dat leed en die pijn treffen dan niet alleen de gelovige, maar ook de ongelovige waarmee men zich verbonden heeft.