Betreft: Rm 7: (2e)
Vraag:
Laat Paulus in dit hoofdstuk zien wat er in de mens blijft leven ook na ontvangen genade?
Hoe is dit hoofdstuk, vooral vers 14, te rijmen met teksten als Rm 6: 6,13,14; 8: 5,6,7,8,9,13; Gal. 5: 18 e.d.
Antwoord:
Paulus laat in Rm 7 de geestelijke strijd zien van iemand die probeert zich voor God aangenaam te maken op de grondslag van de wet, ofwel door eigen inspanning…
Deze persoon komt tot de ontdekking wat het vlees, het eigen ‘ik’ van de natuurlijke mens, betekent. Het is totaal verdorven! De toestand die Rm 7 beschrijft is echter niet de normale toestand van een Christen. Het gaat om iemand die de vrijheid nog niet heeft leren kennen waarin de kinderen van God door de Heilige Geest zijn geplaatst. Dat laatste vinden we in Rm 8.
Een gelovige in Jezus Christus is niet meer in het vlees, maar het vlees is nog wel in hem, zolang hij leeft. Door dat ‘vlees’ moet hij zich echter niet laten leiden.
Het vlees in de mens verandert niet, ook niet na ontvangen genade, dus nadat we een kind van God geworden zijn.
Zodra iemand zich dan ook weer op wettische bodem plaatst maakt hij de bedroevende les van Rm 7 opnieuw door.
De teksten uit Rm 6 laten zien dat God met onze oude mens afgerekend heeft. We hoeven de zonde dus niet meer te dienen, maar we kunnen het nog wel, zie daarvoor 1Jh 1: 1,2.
Rm 8: 5, 8 spreekt over mensen die naar het vlees zijn of in het vlees zijn. Daarmee doelt de apostel op de onbekeerde mens. Gelovigen zijn niet meer naar het vlees of in het vlees. Zoals gezegd kunnen ze echter het vlees nog wel laten werken, maar dan geldt daarvan wat in 8: 6 en 7 staat. God denkt over de werking van het vlees precies gelijk of het nu een gelovige of een ongelovige betreft. Als iemand die zegt een christen te zijn naar het vlees leeft en daarin volhardt dan toont hij daarmee geen christen te zijn en zal hij ‘sterven (Rm 8: 13)’.
Gelovigen zijn niet meer onder de wet en verkocht onder de zonde. Ze worden door de Geest geleid en zijn vrijgemaakt van de zonde.