Betreft: Rm 8: 20
Vraag:
Met Hem (hoofdletter) wordt in dit vers toch God bedoeld?
Antwoord:
Dat het N.B.G. hier Hem met een hoofdletter schrijft zegt niets over de vraag wie er taalkundig gezien met ‘hem’ bedoeld wordt.
Het betekent alleen dat de N.B.G-vertalers meenden dat ‘hem’ op God sloeg, daarom hebben ze Hem met een hoofdletter (een soort letter dus)geschreven. In het Grieks werden alle letters even groot geschreven, daaraan is dus in dit geval niet te zien of hier God bedoeld is of niet. De samenhang moet dat duidelijk maken, maar daarbij speelt de uitleg ook weer een woordje mee.
Daar en nu staat ‘om wille van hem’ is het niet aannemelijk dat God bedoeld is. De schepping is toch niet ‘om wille van God’ aan de ijdelheid onderworpen maar om wille van de mens, het was zijn schuld.
En door zijn zonde leverde de mens de schepping over aan de ijdelheid of vruchteloosheid.
Daar de N.B.G. vertaling onder ‘hem’ God verstaat (er staat trouwens letterlijk ‘om wille van de onderwerpende’) heeft men de tekst weergegeven met ‘om de wille van Hem’ in plaats van ‘om wille van Hem’.
Dat laatste kon natuurlijk niet, want dan zou God de oorzaak zijn van de onderwerping, vandaar dat men voor het eerste koos.
Maar als het de bedoeling van Paulus was dit te zeggen, waarom zou hij het dan zo omslachtig gezegd hebben?
We zouden dan iets mogen verwachten in deze zin: de schepping is niet vrijwillig aan de vruchteloosheid onderworpen, maar God heeft dat gedaan of God heeft dat gewild, of iets dergelijks.
Er valt in dit geval niets met absolute zekerheid te zeggen. Er blijven twee mogelijkheden. De tekst slaat óf op God, die de schepping aan de vruchteloosheid onderworpen heeft, dat wilde Hij, óf de tekst slaat op de mens die de oorzaak van de onderwerping is geweest doordat hij in de zonde viel.