Betreft: Rm 12: 3-5
Vraag:
Wat houdt de vermaning in deze verzen in?
Antwoord:
Deze geven aan dat je niet onder de maat van je bekwaamheid moet werken maar er ook niet boven.
In Rm 12 gaat het vooral om de waarschuwing dat je niet te hoog van jezelf moet denken (zie vers 3).
Het tegengestelde is echter ook mogelijk, dat je de gaven die God je gegeven hebt veracht en niet gebruikt.
In 1Ko 12 vinden we deze beide gedachten bij elkaar. Er is daar sprake van ‘een voet’, die zegt: ‘omdat ik geen hand ben, ben ik niet van het lichaam’ (vers 15).
Daarmee wordt iemand bedoeld die niet tevreden is met de gave en de bekwaamheid die God hem gegeven heeft, maar die graag iets meer zou willen zijn. Dat is dus onderwaardering en onderschatting van wat je hebt ontvangen.
Er wordt echter ook gewezen op het gevaar van overschatting, en wel in vers 21. Namelijk wanneer het oog tot de hand zou zeggen: ‘Ik heb u niet nodig’. Het oog vergeet dan dat het wel kan zien, maar niet iets kan grijpen. Zo kan een leraar in de Gemeente van Jezus Christus nooit tot de koster zeggen, dat hij hem niet nodig heeft.
Het werken naar de maat van wat je ontvangen hebt, wordt in Rm 12: 6-8 nader toegelicht.