Betreft: 1 Ko 1: 10,11
Vraag:
a) Waarom zegt Paulus dat de Korinthiërs één moeten zijn?
b) Klikt Chloé eigenlijk niet? Klikken mag toch niet, waar blijft anders je individualiteit?
c) Wat bedoelt de Bijbel met Gods Woord moeten weerleggen?
Antwoord:
a) De gemeente te Korinthe was nog wel één in die zin dat ze nog niet in twee of meer gemeentes uiteengevallen was, maar binnen die ene gemeente heerste er verdeeldheid, er was partijvorming. Ze waren niet eensgezind. Dat is fout en het kan het begin zijn van een daadwerkelijke breuk, van een ‘kerkscheuring’. Vandaar de nadruk die Paulus legt op het één-zijn.
b) Klikken is: met genoegen iets van een ander vertellen. Je hebt dan geen verdriet over het kwaad van die ander en volgt niet de weg die in Mt 18: 15 wordt aangegeven. Chloë vertelt ook niet het kwaad van een enkele persoon, maar wijst op een algemeen heersende, verkeerde toestand in de gemeente te Korinthe. Ze vertelt dat ook niet aan jan-en-alleman, maar aan de apostel Paulus en dat kennelijk in de hoop dat er door hem iets aan gedaan zal worden. Zoiets is geen klikken, maar spreekt van zorg voor de gemeente.
Er zijn zaken op het persoonlijk vlak waar ieder individueel beslissingen heeft te treffen en waar een ander niets mee te maken heeft. Als een christen echter zondigt en je weet daar van, dan heb je de plicht hem daarop te wijzen
c) Als er foute toestanden heersen of verkeerde leringen worden gebracht dan moeten we met het Woord van God, dus vanuit de Bijbel, aantonen dat deze toestanden of deze leringen fout zijn. Als iemand bijvoorbeeld zegt dat een gelovige best mag trouwen met een ongelovige dan kunnen we met een beroep op 1Ko 7: 39 en 2 Ko 6: 14 aantonen dat de Heer dat niet goed vindt.
Of als iemand zou zeggen dat we engelen moeten aanbidden dan kunnen we met Ko.2: 18; Op 19: 10 en 22: 8 aantonen dat dat niet mag. We weerleggen dan een verkeerde opvatting of een verkeerde leer.aan de hand van (of: met) Gods Woord.