Wat is het grote gebod van God?
De ene deputatie na de andere is bij Jezus van Nazareth geweest. Wil men dan zo graag zijn mening weten? Welnee, het gaat er alleen om Hem te vangen in zijn woorden. Al die vragen over gezag, belasting betalen aan de keizer, de opstanding, waarmee ze bij Christus komen, hebben niets te betekenen. Ze komen niet voort uit een oprecht, belangstellend gemoed. Kijk, daar komen weer een paar eerbiedwaardige personen aanzetten. Eerbiedwaardig wat hun uiterlijk, niet wat hun innerlijk betreft. Heel netjes richten ze zich tot Jezus met de vraag: “Meester, wat is het grote gebod in de wet?” Wat zit er achter die vraag? Ongetwijfeld dit: voor de Jood was het sabbatsgebod haast wel het belangrijkste van de tien. Maar Jezus van Nazareth genas en deed wél op de sabbat. Als Hij dus ook het sabbatsgebod als het belangrijkste zou beschouwen, dan zouden ze Hem daaraan mooi kunnen ‘ophangen’, want zelf hield Hij immers de sabbat niet voor honderd procent.
De Heer gaat echter niet het ene gebod tegen het andere op een goudschaaltje afwegen alsof het ene belangrijker is dan het andere…. wat zou inhouden: als ik een onbelangrijk gebod overtreed is dat niet zo erg als het overtreden van een hoofdgebod. Alsof het in beide gevallen niet een bewijs van ongehoorzaamheid zou zijn!
Nee, de Heer geeft aan de term “het grote gebod” de betekenis van: “wat is nu de kern van de wet”. En Hij vat de eerste tafel en de tweede samen in deze dubbele zin:
“Gij zult de Here, uw God, liefhebben met geheel uw hart en met geheel uw ziel en met geheel uw verstand”;
en:
“Gij zult uw naaste liefhebben als u zelf”.
Het gaat niet om het houden van een aantal voorschriften zonder meer….zo vatten de farizeeën hun godsdienst op. Nee, het gaat om de toestand van het hart, daardoor moeten de daden gedragen worden. Dat mankeerde er bij de farizeeën , die zo wetsgetrouw waren, nu juist aan. Als ze dit antwoord van de Here ernstig overdachten, en als wij dat antwoord ernstig overdenken, dan blijft er maar één konklusie over: “Dat dubbele gebod heb ik eigenlijk nooit gehouden en kan ik uit mezelf ook niet houden, want ik heb mezelf veel liever dan God en acht mezelf veel hoger dan mijn naaste.” Wie eerlijk zijn hart onderzoekt weet dat daar het egoïsme – in wat voor vorm dan ook gehuld – leeft, Hoe moet dat dan?
Wel, Jezus Christus is niet alleen op aarde gekomen om te leren en om goede daden te doen. Uiteindelijk kwam Hij om zijn leven te geven tot een losprijs. Wij schieten hopeloos te kort wat de rechtvaardige eisen van God betreft, wij hebben het oordeel verdiend. Jezus Christus wilde echter in onze plaats gaan staan en het oordeel voor ons dragen. De grote vraag is maar of wij zijn offer willen aanvaarden. Dan eerst kunnen we God werkelijk lief hebben en onze naaste als onszelf, want dan stort God zijn eigen liefde in ons hart uit.