Professor Huxley reisde naar Dublin, waar hij een congres voor kunst en wetenschap zou bijwonen. De trein kwam echter te laat aan en daar hij bang was de openingsrede te missen sprong hij in een rijtuig en riep de koetsier toe: “Rij zo snel je kunt, ik heb haast. Opschieten alsjeblieft”. De koetsier legde de zweep over de paarden en in een wilde galop vlogen ze door de nauwe straatjes van de stad. Opeens bedacht Huxley zich, dat hij de koetsier niet eens gezegd had, waar hij naar toe moest. Hij riep daarom naar de man op de bok: “Weet je wel waar ik naar toe wil?” “Ik niet”, zei deze lachend, “maar u ziet, dat ik precies volgens uw bevel in vliegende galop rij”.
Wat Huxley toen gezegd heeft, vermeldt de historie niet, maar wel is bekend, dat vele mensen net als Huxley door het leven jachten zonder zich het einddoel te realiseren.
En tenslotte zijn er maar twee plaatsen van bestemming, het wordt hemel of hel. En er is maar één norm, die hier beslissend is: namelijk uw houding ten opzichte van het kruis van Golgotha.