In een Engels boekje trof ik een aantal opmerkingen aan betreffende de Bijbel die ik met enig commentaar hier weergeef:
- het OT eindigt met een vloek, het NT met een zegen. Dat stemt overeen met het feit dat het eerste deel de wet bevat en het tweede de genade openbaart;
- het langste vers van de Bijbel is Es 8:9 dat een decreet bevat van koning Ahasveros, het kortste is Jh 11:35 “Jezus weende”;
- in Psalm 107 vinden viermaal de uitspraak: “ Dat zij de Here loven om zijn goedertierenheid en om zijn wonderen aan de mensenkinderen” (vs 8, 15, 21 en 31) en iedere keer in een ander verband;
- elk vers van Ps 136 eindigt met “want zijn goedertierenheid is tot in eeuwigheid”. Toch is dat geen nodeloze herhaling want elke keer gaat er een andere uitspraak aan vooraf;
- bemoedigende beloften vinden we o.a. in : Jh 14:2, 23; 6:37; Mt 11:28; Ps 37:4;
Wat Ps 37 betreft voeg ik er aan toe dat we daar deze belangrijke uitspraken vinden:
- “vertrouw op de Here” (vs 3);
- “verlustig u in de Here” (vs 4);
- “wentel uw weg op de Here”(vs 5);
- “weest stil voor de Here”(vs 7);
- “wacht op de Here”(vs 34).
Elk van die uitspraken is een overdenking waard!