Fil. 1:20; 1 Kor. 15 geheel
1) Welke norm?
Er zijn gevoelsargumenten voor. Iemand in Leeuwarden maakte mee dat het Oldenhoofdsterkerkhof midden in de stad werd opengebroken en de kinderen voetbalden met de doodshoofden. Zijn besluit stond toen vast: geen begrafenis, maar crematie. Maar ook nuttigheidsargumenten. Crematie vraagt veel minder plaats en is hygiënischer dan begraven. Een christen vraagt echter naar bijbelse argumenten. Is er een bijbelse norm?
2) Niet verboden
Nu kan men opmerken dat crematie in de Bijbel toch niet verboden wordt. Dat is waar, maar is iets dat niet per se verboden wordt wel toelaatbaar? Polygamie (veelwijverij) wordt ook niet verboden, maar is toch in strijd met de bijbelse gegevens (zie Matt. 19:8). Mogen kinderen in een gezin of burgers in de maatschappij alles doen wat niet verboden is? Immers nee.
3) Uitzonderingen
Volgens de Bijbel is begraven normaal, maar dat wil niet zeggen dat er geen uitzonderingsgevallen kunnen optreden, bijvoorbeeld bij besmettingsgevaar of calamiteiten.
4) Heidense idee
Volgens oosterse opvattingen was het lichaam een kooi waaruit de ziel bevrijd moest worden. Men had geen respect voor het lichaam. Daarbij speelde ook nog een rol de angst voor terugkeer van de geest in het lichaam. Deze oosterse opvatting berustte op onwetendheid en bijgeloof. In het westen kwam crematie op om de opstanding onmogelijk te maken, dit was een kwestie van opstandigheid, en ongeloof. In modernere tijden wordt ze gebaseerd op nuttigheidsoverwegingen.
5) Ons lichaam
Het lichaam waarin wij wonen is niet van onszelf. In dat lichaam horen wij God en Christus groot te maken. Voor Paulus gold dat ook in de dood of bij het sterven (Fil. 1:20). Dat gelovigen zich lieten begraven staat bijbels vast, zie Gen. 15:15; 23:4; 47:30. Daarbij spreekt het idee van de opstanding een rol. Dat is op te maken uit de aanwijzingen die bijv. Jakob en Jozef gaven met het oog op hun begrafenis. Omgekeerd zien we in de Bijbel dat verbranden van een dode gebeurde in gevallen van oordeel – Lev. 20:14; 21:9; Jozua 7:25; Num. 16:35 (vgl. Amos 2:1; 6:10). Ook het eeuwig oordeel wordt met vuur aangegeven 2 Petr 2:6; Openb. 20:14, 15. Welnu, waarom zouden we nu een goed Joods en Christelijk gebruik inruilen voor een heidense gewoonte? Prof. Velema drukt zich zo uit: Crematie is vernielen.
6) Waarom begraven?
Achter het begraven gaat een symboliek schuil: het is een zaaien!
- Het is eigenlijk niet de laatste eer bewijzen; opwekken is een eer;
- Begraven hoort bij de opstanding en niet bij sterven, zie 1 Kor. 15:1-3;
- God heeft zelf een prachtig voorbeeld gegeven: Hij begroef Mozes!;
- De Heer Jezus spreekt over zijn sterven als over het gaan in de aarde van een tarwekorrel: Joh. 12:24.
7) Wat zegt de christen?
Geen oven maar een graf, geen as maar een korrel in de grond! Het graf is voor christenen niet het einde, bij de groeve zien we in gedachten vooruit naar de opstanding en dat geeft een geweldige troost!