Betreft: Letterlijk nemen van de Bijbel
Vraag:
Moeten we alles wat in de Bijbel staat letterlijk geloven? De geschiedenis van Jona in de vis bijvoorbeeld?
Antwoord:
We moeten onderscheid maken tussen niet geloven dat iets werkelijk gebeurd is en het niet letterlijk nemen van een bepaalde uitspraak. Om met het laatste te beginnen: er komen uitspraken in de Bijbel voor die niet letterlijk bedoeld zijn, maar die een geestelijke betekenis hebben. Neem als voorbeeld Mt.18: 8 ‘Als uw hand of uw voet u tot zonde verleidt, houw hem af…’ Die tekst betekent niet, dat als je je handen niet thuis kunt houden, zodat je bij het minste of geringste er op los timmert,dat je dan je hand maar moet afkappen.De betekenis is dat je innerlijk de dingen die je tot zonde verleiden moet veroordelen. Je moet ermee kappen en leren – in bovengenoemd geval – je handen thuis te houden door je opvliegendheid te veroordelen.
Neem een andere uitspraak, bijv. Jh 6: 27 ‘Werk niet om de spijs die vergaat, maar de spijs die blijft tot in het eeuwige leven’. Als je letterlijk neemt wat er staat dan zou dat inhouden dat we niet behoeven te werken om in ons onderhoud te voorzien, maar uit 2 Th 3: 10 weten we echter dat als iemand niet wil werken, hij ook niet zal eten.
We moeten ons dus bij het bijbellezen afvragen of iets letterlijk bedoeld is of figuurlijk.
Dat is echter een heel andere kwestie dan niet aanvaarden dat Jona in de vis gezeten heeft. Die geschiedenis wordt namelijk in het Nieuwe Testament door de Heer Jezus duidelijk als een waarachtig gebeurde zaak voorgesteld. Lees Mt 12: 38-42. De Heiland zegt immers, dat zoals Jona drie dagen en drie nachten in de buik van het zeemonster was, de Zoon des mensen zo drie dagen en die drie nachten in het hart van de aarde zou zijn. Als je hier de letterlijkheid van het eerste loochent, loochen je ook de waarachtigheid van het tweede.
In het algemeen lezen we dus de Bijbel zoals het er staat, tenzij blijkt dat iets figuurlijk bedoeld is. Als de Bijbel echter iets voorstelt als een werkelijke gebeurtenis, dan hebben wij dat letterlijk te aanvaarden.
Een andere punt is dat een voorschrift zowel een letterlijke als een figuurlijke of geestelijke betekenis kan hebben. Denk hierbij aan de voetwassing in Jh. 13