Betreft: De doop – door wie?
Vraag:
Door wie (waar) mag (kan) ik me laten dopen als ik zover ben? ik heb kontakt met een gemeente waar ook vrouwen het woord voeren is dat een verhindering?
Antwoord:
De doop is een zaak tussen degene die doopt en de dopeling. We lezen nergens in de Schrift dat de Gemeente doopte of dat er in opdracht of in kontakt met een plaatselijke gemeente werd gedoopt. Denk aan het optreden van Filippus in Samaria en aan het geval van de Ehiopische schatbewaarder (kamerling).
Principieel hebben we dus alleen te maken met de vraag wie bevoegd is om te dopen. Welnu, de Schrift laat zien, dat iedere broeder in het geloof daartoe bevoegd is. We lezen niets van een aanstelling daartoe. Op de Pinkerstag werden zo’n 3000 bekeerlingen gedoopt en het is niet erg aannemelijk dat alleen de apostelen dat alleen met zijn twaalven hebben gedaan. Daarnaast lezen we dat Filippus doopte en hij behoorde niet tot de twaalven. Petrus doopte Cornelius niet zelf, maar liet anderen dat doen. Van Paulus weten we ook dat hij het dopen meestal aan anderen overliet.
Nu zijn er geloofsgemeenschappen waar men de doop beschouwt als een gemeentelijke handeling. Ieder die zich laat dopen wordt geacht tot te treden tot die gemeenschap. Als men zich op die grond laat dopen (wat zoals gezegd niet in de Schrift te vinden is) heeft men natuurlijk wel te maken met het reilen en zeilen in zo’n gemeenschap. Het leren van een vrouw in de gemeentelijke samenkomst is volgens 1 Ko 14:34-37 niet toegestaan. Als men tot zo’n gemeenschap toe treedt door de doop dan staat men voor deze zaak medeverantwoordelijk .