Betreft: Gebruik van de naam ‘Jezus’
Vraag:
In de wereld, maar ook door gelovigen hoor je vaak spreken over ‘Jezus’. Moeten tenminste wij, christenen, niet met meer eerbied spreken over onze Heer en Heiland?
Antwoord:
Er zijn benamingen en uitspraken die de een ruw of oneerbiedig in de oren klinken terwijl een ander dat helemaal niet zo aanvoelt.
Om even een zijpaadje te betreden. De vraagsteller(ster) heeft het over onze ‘Heer’. Er zijn echter christenen die dat heel oneerbiedig vinden. Zij menen dat je moet spreken over ‘Here’ en als je het schrijft dan moet dat met drie ‘e”s en wel zo: ‘Heere’. Als de naam van God bedoeld is vindt men alleen de schrijfwijze HEERE (met hoofdletters) goed omdat hiermee een eigennaam van God zou zijn uitgedrukt. Anderen vinden het spreken over ‘Here’ echter oneerbiedig, Christus is onze Heer, onze gebieder. Deze dingen liggen soms heel gevoelig en we moeten elkaar dan maar een beetje ontzien, mits we niet in puur wetticisme vervallen.
Bij het gebruik van de naam ‘Jezus’ ligt het naar mijn gevoelen – ik ga daarin met de vraagsteller(ster) mee – iets anders.
Over de apostelen en andere personen uit de Bijbel spreken we als Adam, Hosea, Paulus, Stefanus, enz. Maar onze Heiland staat met hen niet op één lijn. We moeten ons dus wel afvragen of we Hem wel de eer geven die Hem toekomt als we over Hem als over Jezus spreken.
We lezen namelijk in Hd 2: 36 dat God Hem, Jezus Christus, tot Here en Christus heeft gesteld. N.B. Hier zou ik zeker de voorkeur geven aan de titel ‘Heer’, want hier is beslist niet een eigennaam of een vervanging daarvan bedoeld, wat met de naam ‘Here’ of ‘Heere’ wel het geval is, maar dit terzijde.
Onze Heiland komt dus de titel toe als ook de ambtstitel Christus. Deze tekst uit Hd 2 zou voor ons al voldoende zijn om over de Heer Jezus of over Jezus Christus te spreken. Maar let op in datzelfde vers 36 zegt Petrus: ‘deze Jezus die gij gekruisigd hebt’. Ik kom daar op terug.
In het Nieuwe Testament zien we dan ook dan als er sprake is van de verheerlijkte Heer er bijna nooit over ‘Jezus’ zonder meer wordt gesproken. We vinden het woord ‘Heer’ of het woord ‘Christus’ eraan toegevoegd.
Toch is het een uitzondering op die regel. Als het namelijk gaat over Jezus zoals Hij hier op aarde rondtrok en Zijn dienstwerk verrichtte, of als er daarmee een nauw verband is, dan gebruikt de Schrift – uiteraard in de evangeliën – maar ook wel in de brieven soms enkel de naam ‘Jezus’. Dat doet Petrus nu ook in Hd 2:36, want daar gaat het over de Heer Jezus die de Joden als de mens Jezus kenden.
We lezen in dat opzicht in Hb.2: 9: ‘Maar wij zien Jezus, die voor een korte tijd beneden de engelen gesteld was…met heerlijkheid en eer gekroond’. Het gaat dus wel om Jezus Christus NU, maar in relatie met Wij kunnen dus ook over Jezus spreken als we aan Hem denken als de Mens hier op aarde. We moeten dus niet elk gebruik van de naam op zichzelf veroordelen. Dat geldt b.v. ook wat de liederen betreft, daar moet vanwege het ritme weleens de titel wegvallen.
In het algemeen gesproken echter doen we er goed aan ons te houden aan het doorgaande gebruik in de brieven en te spreken over de Here (Heer) Jezus of over Jezus Christus.
Hopelijk leren onze medegelovigen inzien dat het altijd maar hebben over ‘Jezus’ toch niet van eerbied getuigt. Misschien kunnen we hen – in alle bescheidenheid en met takt – daarop wijzen.