Vraag:
(a) Wat is de juiste plaats voor het spreken in talen?
(b) Waarom mag het niet in de gemeente gebeuren?
(c) Hoe moet men bidden om iemand die uitleg geeft als men het niet in de gemeente mag doen?
Antwoord:
(a) Op de Pinksterdag te Jeruzalem werd voor het eerst in talen gesproken. Dat gebeurde niet in de gemeente, maar in het openbaar, want de mensen konden het horen. Er waren geen uitleggers nodig, want ieder hoorde de discipelen spreken in zijn eigen taal. Daar was het spreken in talen dus funktioneel. God liet zien dat het heil ook voor heidenen bestemd was en zij God zouden groot maken in hun diverse talen.
(b) Er staat niet in de Schrift dat het niet in de gemeente mag gebeuren. Er wordt alleen gezegd, dat er dan een vertolking van de taal moet plaats – vinden. Als iemand in de gemeente in het Chinees gaat spreken dan is er normaal gesproken niemand die het verstaat. Daarom dus niet in de gemeente, tenzij…er iemand is die de taal kan uitleggen. Is zo iemand er echter niet dan moet men niet in een taal spreken.
(c) Als iemand buiten de gemeente in een taal spreekt en hij doet dat daar waar die taal gesproken wordt, dan heeft hij geen uitlegger nodig en hoeft hij dus niet om een uitlegger te bidden.
Hoe het precies toeging bij het spreken in talen in de gemeente weten we niet. In 1 Ko 14:13 staat dat als iemand in een taal spreekt hij moet bidden om het zelf te mogen uitleggen. Dat kan iemand dus voor zichzelf doen. In vers 27, 28 wordt gesproken over een ander die de taal uitlegt. Als iemand in een taal begint te spreken en er is niemand die opstaat om het uit te leggen dan moet de persoon in kwestie er het zwijgen toe doen en dus stoppen met het spreken in een taal.