Van iemand kreeg ik het volgende commentaar op lectuur van mij:
Ik heb uw boek over het Chiliasme gelezen en ben van de overtuiging dat deze kijk de minste problemen geeft. Ik heb echter een vraag: Als Christenen voor de grote verdrukking ‘opgenomen’ worden , krijgen de Joden dus de volle laag? Ruikt dit niet een beetje antisemitisch?
Met andere woorden, Christenen zullen ongetwijfeld lichte vervolging moeten ondergaan, maar de Joden dus 7 jaren zware verdrukking? In de tussentijd vieren Christenen feest in de hemel en komen wij met Jezus terug, zodra Joden inzien dat Jezus is Jeshua. Als ik bekijk twee duizend jaar christendom, dan moet ik als Christen mij toch echt schamen! Joden hebben ons of anderen nooit zo behandeld. Ik kan dit dus niet rijmen.
Heeft u wel eens gehoord van de idee dat eeuwigheid ‘eeuws’ betekent? Dus een bepaalde afgebakende periode? Men gaat er van uit dat de Statenbijbel eeuw, eeuwigheid, voor eeuwig verkeerd vertaald heeft en inconsequent. Een belangrijke verdediger van dit gedachtegoed is A. Keizer. Zijn leer spreekt mij zeer aan (alverzoening, behalve voor engelen) maar ik mis kennis van het Grieks of het ook waar is.
Daarnaast heb ik gehoord van iemand die zei dat de volgorde van de bijbel niet volgens Gods keus is? Klopt dit en waarom is dat dan zo?
Ik zou het zeer waarderen als u tijd vrij maakt om mij een reactie te zenden! Vriendelijke groet….
Mijn reactie op zijn opmerkingen en vragen laat ik hier volgen
Joden de volle laag
Als christenvolken moeten wij ons inderdaad schamen voor wat wij de Joden hebben aangedaan. Wat er in de tweede wereldoorlog is gebeurd, is verschrikkelijk. De nazies en het Duitse volk dat hen liet begaan hebben dat echter niet straffeloos gedaan. De ondergang van het Duitse rijk heeft vele doden en grootschalige vernieling van Duitse steden met zich meegebracht.
Dat er voor de Joden nog een tijd van grote benauwdheid en verdrukking komt is niet iets dat wij als gelovigen hebben ‘uitgevonden’ maar wat staat in Gods Woord. Zie o.a. Jr 30:7; Dn 12:1; Jl 2:1-11; Mt 24:15-35; Mk 13:14-19; Lk 21:17-28; Op 11: 1-14.
Daarbij moeten we echter het volgende in het oog houden:
- deze gedeelten spreken ook van uitredding van de gelovigen uit Israel;
- het oordeel treft hen die in het voetspoor treden van hun vaderen die gezegd hebben ‘zijn bloed kome over ons en onze kinderen’. Dat woord mogen we niet toepassen op de rampen die de Joden in navolgende tijden overkomen zijn (Zoals Jennie Goeree dat heeft beweerd).
Maar wel op hen die willens en wetens de Messias verwerpen. Denk hierbij aan Mt 23:29-36! - de verdrukking en het schrikbewind van de antichrist komt ook over de volken die Jezus Christus verworpen hebben
Vervolging van christenen door Joden
Het is waar dat de Joden nooit zo de christenen vervolgd hebben, tenminste niet in later tijd, maar wel in de begintijd. De vervolging van de gemeente of kerk ging in de eerste eeuw van de Joden uit zoals we lezen in het boek Handelingen. Paulus spreekt daar heel duidelijk over in 1 Th. 2:14-16. Die woorden zijn niet mis te verstaan. Alleen mogen we dat oordeel niet doortrekken en het laten slaan op de jodenvervolging en discriminatie in later tijd. Dat is de schande van de christenvolken. Ook de uitspraken van Chrysostomos en van Luther moeten we absoluut veroordelen.
Vervolging van christenen
In het verleden hebben de christenen soms zware vervolging ondergaan, zo bijv. in het Rom. Rijk, door de Spaanse inquisitie, door het communisme in Rusland in het verleden en nu nog in China en vooral in Noord Korea. De Gemeente van Jezus Christus is vervolging nooit bespaard dat moeten we wel bedenken.
Feest voor christenen in de hemel
Enerzijds is dat waar want we zijn dan verheerlijkt bij de Heer. Maar zouden we daar niet meevoelen met hen die op aarde vervolgd worden? Als er blijdschap in de hemel is over een zondaar die zich bekeert, zou er dan misschien toch verdriet of medelijden zijn over hen die straks op aarde worden vervolgd? Het is een suggestie, maar wel een die waard is overdacht te worden.
Is eeuwig niet altijd?
Deze opvatting is me niet onbekend, maar ik ben het met A. Keizer( met alle respect voor zijn persoon) helemaal niet eens. Teksten als ‘waar hun worm niet sterft’ en ‘het vuur niet uitgeblust wordt’ weerspreken deze gedachte al en als er gesproken wordt over de eeuwige God, de eeuwige Geest dan gaat het om altijd bestaan in verleden, heden en toekomst. Dit moet dan ook zo zijn als er gesproken wordt over ‘eeuwige pijn’ (Mt 25:46); ‘geen vergeving in eeuwigheid’ (Mk 3 :29; ‘eeuwig verderf (2 Th 1:9) ; ‘eeuwig oordeel’ ( Hb 6:2)
Volgorde van de Bijbel
Het is me niet duidelijk wat men hiermee zou bedoelen en waarop dat gegrond is, dus weet ik er ook geen antwoord op.
Er zou meer van de eerste onderwerpen te zeggen zijn, maar hopelijk hebt u wat aan bovenstaande uiteenzetting