Vraag:
Kan een oprecht christen die zelfmoord gepleegd heeft toch in de hemel komen?
Antwoord:
Dit is een moeilijke vraag over een heel triest onderwerp. De vraag is moeilijk omdat er geen rechtstreeks antwoord vanuit de Schrift over te geven valt en er Schriftgegevens zijn die niet gemakkelijk met elkaar te rijmen zijn.
In de eerste plaats is er het woord uit 1 Jh 3:15 ‘en u weet dat geen mensenmoordenaar eeuwig leven in zich heeft wonen’. Deze tekst lijkt in te houden dat alle moordenaars, dus ook zelfmoordenaars, verloren gaan, maar die conclusie mogen we niet zomaar trekken.
In de eerste plaats staat er niet dat zo iemand verloren gaat, maar dat hij het eeuwig leven niet blijvend heeft. Die uitdrukking moeten we verklaren in het licht van het onderwijs van Johannes. Het woord ‘blijven’ houdt niet in dat de moordenaar het eeuwig leven eerst wel had, maar later niet meer. Het woord betekent zoveel als ‘verblijven’. De tekst houdt in dat de moordenaar het eeuwige leven niet bezit. De tekst zegt niet, dat een moordenaar het eeuwige leven niet in bezit kan krijgen.
Verder gaat het niet om iemand die in een moment van drift een ander gedood heeft. Het betreft iemand, die zijn broeder haat en door die haat gekenmerkt wordt. Als voorbeeld is in 1 Jh 3:12 Kaïn aangevoerd. Het gaat dus om iemand die met haat in zijn hart rond loopt en zijn broeder koelbloedig vermoordt.
Op grond van 1 Jh 3.15 mogen we dus niet alle moordenaars naar de hel verwijzen. Voor de zonde van moord en doodslag is vergeving mogelijk. We zien dat een van de boosdoeners op het kruis (vrijwel zeker een moordenaar) vergeving ontving. Paulus noemt zichzelf de voornaamste van de zondaren en geeft aan, dat hij een voorbeeld is van vergeving. Als een moordenaar zich bekeert is er net zo goed voor hem vergeving als er vergeving was voor Paulus.
Een zelfmoordenaar is ook een moordenaar. Ten dele geldt voor hem of haar hetzelfde als van iemand die een ander vermoordt. Ik bedoel dat zo: iemand kan welbewust een eind aan zijn leven maken, zoals Achitofel dat deed (2 Sm 17:23). Je kunt je niet voorstellen dat een oprecht christen zoiets kan doen.
Er zijn echter ook andere gevallen van zelfmoord,. Het kan gebeuren dat iemand in onbezonnenheid na een teleurstelling een droevige ervaring e.d. tot een een dergelijke daad komt en eigenlijk helemaal niet dood wilde. Er zijn namelijk voorbeelden van jongeren die een mislukte poging tot zelfmoord deden en die later verklaarden dat ze in feite helemaal niet dood wilden. Daarom moeten we er voor openstaan dat ook bij een daadwerkelijke zelfmoord er nog een moment van inkeer kan zijn voordat de dood intreedt
Zo goed als een christen in drift een moord kan begaan, zo goed kan hij in onbezonnenheid de hand aan zich zelf slaan. Je hebt daar geen direct Schriftbewijs voor, maar dat heb je evenmin voor de tegengestelde opvatting.
Gaan we daarvan uit dan kunnen we zelfs ais een moment van bezinning haast uitgesloten is, toch openstaan voor de gedachte dat ook deze zonde door het bloed van Jezus Christus kan uitgeboet zijn.
Meestal gaat het echter om andere gevallen en wel die waarbij gelovigen zo in geestelijke nood zijn komen te zitten, dat ze door een innerlijke macht gedreven worden tot zelfmoord. Ze zijn dan in feite ontoerekeningsvatbaar Helaas doen zich zulke indroevige gevallen voor bij personen die oprecht christen zijn. Hun geest is beneveld en ze worden geobsedeerd door die drang naar zelfmoord. Van hen geldt echter het woord van Jh 10: 28 ‘zij zullen niet verloren gaan’, want ze zijn schapen van de goede Herder.
Onwillekeurig dringt zich ook de vraag op hoe je mogelijkerwijs zo’n zelfmoord kunt voorkomen. Van veel belang is acht te geven op signalen die zo iemand voor die tijd afgeeft, zoals veranderd gedrag, neerslachtigheid, in zichzelf gekeerd zijn, een opmerking in die richting. Geve de Heer genade om opmerkzaam te zijn om onze broeder en ook anderen te helpen om zelfmoord te voorkomen.