Handelingen 24:24 – Een portret van Felix
Felix is de stadhouder naar wie Paulus gezonden werd door de overste van de Romeinse bezetting in Jeruzalem. Felix had een Joodse vrouw, Drusilla geheten. Hij zal dus niet helemaal onkundig zijn geweest van wat er onder de Joden in zijn tijd speelde. Van Felix kunnen we n.a.v. Hd 24:24-26 het volgende overzichtje geven:
Wat deed hij?
Hij liet Paulus bij zich komen en hoorde hem over het geloof in Christus Jezus. Als regeerder was hij verplicht na te gaan waarom Paulus gevangen genomen was. Toch schijnt hij met belangstelling geluisterd te hebben naar de apostel. Deze sprak echter ook over zaken als rechtvaardigheid, zelfbeheersing en het toekomstig oordeel. In de eerste twee zaken heeft Felix niet uitgeblonken.
Wat hij voelde
Hij werd bang. Dat was kennelijk in verband met het toekomstig oordeel waarover Paulus het had. Het feit dat hij bang werd bewijst wat onder het vorige punt is opgemerkt.
Wat zijn reactie is
Hij stuurde Paulus weg, want hij kon zijn betoog op dat moment niet langer aanhoren.
Wat zei hij?
“Als ik gelegenheid heb, zal ik u bij mij roepen”. Is dit echt gemeend? Wil hij toch nog nader naar de woorden van Paulus luisteren. Kennelijk heeft hij geen oprechte belangstelling hoewel hij Paulus diverse keren bij zich geroepen heeft en met hem heeft gesproken. Daar zat echter wat anders achter.
Zijn schijnheiligheid
Deze blijkt uit de woorden: “hij hoopte dat hem door Paulus geld gegeven zou worden”
Zijn onrechtvaardigheid
Die komt ui in het feit dat Hij Paulus twee jaar gevangen liet zitten. Men zegt dat dat volgens het Romeinse recht voor een Romeins burger verboden was. Twee jaar voorarrest zou de maximale tijd zijn. Ook komt zijn onrechtvaardigheid uit in het feit dat hij dat deed om de Joden een gunst te bewijzen.
Wat een corrupte man… een afschrikwekkend voorbeeld!