Betreft: Dagelijkse bekering
Vraag:
Moet je je niet dagelijks bekeren?
Antwoord:
(a) Het woord bekering kan de vertaling zijn van twee Griekse woorden. Het ene woord legt de nadruk op de innerlijke omkeer (zelfoordeel); het andere woord duidt vooral op een terugkeer of omkeer in de zin van heel anders gaan leven. Een zondaar die zich bekeert, heeft berouw van zijn zonden en wil voortaan voor God leven. Die bekering van zondaar tot God is eenmalig.
(b) Als een christen een verkeerde weg op gaat dan moet hij tot inkeer komen. Daarvoor wordt het woord bekering gebruikt dat de nadruk legt op terugkeer/omkeer. De Heer gebruikt dat woord in Lk 22: 32. Petrus was een gelovige. In die zin behoefde hij niet bekeerd te worden, maar hij moest wel tot inkeer komen en zijn zonde veroordelen.
Voor dit terugkeren van een verkeerde weg moeten we niet de uitdrukking ‘dagelijkse bekering’ gebruiken. De Schrift gaat er namelijk niet vanuit dat wij dagelijks van de Heer afwijken.
Ook moeten we die uitdrukking niet gebruiken voor het belijden van een (eenmalige) zonde, die we op een bepaald moment doen en die we meteen aan God belijden. De Schrift gaat er namelijk niet van uit dat we dagelijks zondigen. We lezen in 1 Jh 2: 1,2 ‘deze dingen schrijf ik u opdat gij niet zondigt’.
Als we gezondigd hebben behoeven we ons niet opnieuw te bekeren, maar moeten we onze zonde belijden (zie 1 Jh 1: 7, 9). Als man en vrouw ruzie gemaakt hebben, behoeven ze niet opnieuw te trouwen, maar moeten ze hun fout erkennen. Zo behoeft een kind van God zich niet opnieuw te bekeren als hij gezondigd heeft, maar moet hij zijn zonde aan de Vader belijden.
De term ‘dagelijkse bekering’ kan zorgeloosheid in de hand werken. We gaan er dan als vanzelf vanuit dat we dagelijks verkeerd doen en die gedachte deugt niet.