In vroeger tijd stond ik bekend als iemand met een redelijk goed geheugen. Toen ik eens een keer wat vergeten was, zei een zuster tegen mij: ‘Wat ben ik blij dat jij ook eens wat vergeet, dan ben ik tenminste niet de enige’. Een beetje ondeugend voegde ik haar toe: ‘Dat is niet erg christelijk wat je nu zegt’. Ze reageerde meteen met de vraag: ‘waarom niet?’ Ik antwoordde haar dat het christelijk geweest zou zijn als ze gezegd had: ‘Wat jammer dat jij ook wat vergeet. Ik had gehoopt dat ik de enige was die dat deed’.
Wel iets om even over na te denken!
