Begrip: een profeet is iemand die namens God spreekt tot ‘het volk’. De boodschap behoeft niet per se een toekomstvoorzegging te zijn. Het gaat om een boodschap die op dat moment urgent is voor het volk van God in verband met de toestand waarin het verkeert. Vaak (altijd?) treedt een profeet op wanneer er een afwijking bij het volk te constateren valt.
Eerste vermelding
Als Abimelech Sara bij zich genomen heeft, zegt God dat Abraham een profeet is die voor de koning zal bidden opdat de dood van hem wordt afgewend Gen. 20:7. Hier is duidelijk sprake van een afwijking van Gods inzetting.
Aäron profeet namens Mozes
Als Mozes tegensputtert om naar Farao te gaan omdat hij een man is die niet goed spreken kan, stelt God Aäron aan als de profeet voor Mozes, terwijl Mozes als God voor Farao zal zijn. ook hier is sprake van afwijking nl. bij Farao Ex. 6:27-7:1.
De zeventig mannen
Als God het volk vlees te eten wil geven en Mozes vraagt zich af hoe dit kan, stelt hij zeventig mannen apart. God legt een deel van de Geest op die mannen en zij beginnen op dat moment te profeteren. Daarna niet meer. Num. 11:21-30. Opnieuw een situatie die om correctie vraagt.
Mozes een bijzondere profeet
Als er een profeet is dan spreekt God tot hem in een gezicht of door een droom. Dat is niet het geval met Mozes. God spreekt tot hem van mond tot mond Num. 12:1-6. Het bijzondere karakter van Mozes als profeet blijkt uit de woorden van God: ‘Een profeet zal Ik hun verwekken uit het midden van uw broeders, zoals gij (Mozes) zijt’ Deut. 18:18. Het unieke karakter van Mozes als profeet blijkt ook uit > Deut. 34:10-12.
N.B. Israël krijgt twee aanwijzingen hoe ze valse profeten kunnen onderkennen.
a. De profeet kondigt een teken aan, dat inderdaad komt, maar zijn woorden deugen niet (die woorden ‘verraden’ hem als valse profeet) Deut. 13:1-5;
b. De profeet doet een uitspraak in de naam des Heren, maar zijn woord komt niet uit (dan wordt hij daardoor als valse profeet ontmaskerd) Deut. 18:20-22. Daarnaast is een test of de profeet de mensen naar de mond praat en zijn boodschap niet in overeenstemming is met de toestand van het volk, zie Jer. 28.
Christus als profeet aangewezen in het OT.
De tekst uit Deut. 18:18 wijst heen op Christus als de komende profeet die God verwekken zou. Deze uitspraak wordt aangehaald in Hand. 3:22 en 7:37.
Zalving
Het is kenmerkend dat in veel gevallen de koning, de priester en de profeet gezalfd werden en daardoor in hun funktie werden gesteld 1 Sam. 10:1; 16:12; Ex. 28:41; 29:7; 1 Kon. 19:16. Christus trad op als profeet. Hij kondigt zich indirect zo aan Matt. 13:57. Het volk zag Hem als profeet Matt. 14:5; 21:11; Luk. 7:16; 24:19; Joh. 6:14; 7:40; 9:17. Jezus sprak en leerde wat de Vader Hem geleerd had Joh. 7:17; 12:48, 49; 14:10; > Jes. 50:4-11.
De valse profeet
Satan zou satan niet zijn als hij geen nabootsing van Christus gaf. Hij doet dat
- Als valse Messias, vals priester en valse profeet Dan. 9:26; 11:36; Openb. 13:12; 19:20. Deze persoon zal door de adem van Christus verdelgd worden 2 Thes. 2:8.
Laten wij luisteren naar de woorden van Gods ware Profeet!