Het volgende verhaal heb ik als evangelist wel eens gebruikt als een beeld van de opoffering die Jezus Christus ten toon spreidde om ons te bevrijden en de overwinning te geven over de vijand, te weten satan en zijn boze machten. Natuurlijk is het maar een onvolkomen beeld, maar toch wel interessant. Er komt bij dat ik van deze geschiedenis de historische achtergrond niet kende. Deze achtergrond vond ik beschreven in een boekje vol met historische en niet historische verhalen. Die achtergrond is meer een reden om het verhaal nog eens na te vertellen.
Er vond in 1396 een gevecht plaats bij Sempach tussen de Oostenrijkers en de Zwitsers. Daar het terrein ongeschikt was voor ruiters, stegen de Oostenrijkse ridders van hun paarden en vormden een aaneengesloten massa waarbij hun lansen schitterden in de zon. De Zwitsers zagen geen kans hier doorheen te breken en menige strijder uit hun groep was al gedood of gewond. Ze dreigden zelfs in gesloten te worden door de Oostenrijkers.
Op dat moment gaf een zekere Arnold Winkelried zijn kameraden het bevel hem te volgen want hij zou ze de weg naar de overwinning wijzen. Hij liep op de Oostenrijkers toe en greep zoveel lansen als hij maar kon en richtte die op zijn borst. Hij werd doodgestoken door de vijand, maar hij had een soort bres geslagen in de linie van de Oostenrijkers. Zijn kameraden drongen zich in de bres die hij had geslagen en verbraken de hechte linie van de Oosternrijkers. Zo¹n tweeduizend man van hen werden gedood en de Zwitsers behaalden de overwinning dankzij het feit dat Winkelried zich opofferde.