Ds. Zelle een aparteling. In Leeuwarden heeft een dominee Zelle gewoond die familie was van Mata Hari, de vrouw die indertijd gedood is omdat ze als spionne zou zijn opgetreden. Een beeldje van haar staat nog opgesteld in het centrum van Leeuwarden.
Deze ds Zelle was net zo excentriek als zijn familielid al heeft hij de wereldpers niet gehaald. In Friesland zijn heel wat verhalen over hem in omloop.
Hij werd nogal eens gevraagd door jongelingsverenigingen om een toespraak te houden. Hij vroeg dan wel eens of het pleisterwerk in de zaal wel goed zat. Dit in verband met de capaciteit van zijn stemgeluid.
Een toespraak over Simson leidde hij graag in met de woorden:
“Simson, Simson wat een wonder
wat was dat een sterke donder”
De lachers had hij dan al op zijn hand. Een andere toespraak van hem droeg als titel
“Op de rand van het ledikant”.
Wie meent dat die preek wel wat decadent zou zijn vergist zich, want Zelle ging zich in dat opzicht niet te buiten. Hij was heel orthodox en hield zich in zijn toespraak aan zedelijke normen zoals die gangbaar waren onder het kerkvolk.
In een andere toespraak zei hij van de discipelen
“het geloof van de discipelen zat op het nulpunt”;
“de trouw van de discipelen zat onder het vriespunt”;
“de genade voor de discipelen stond op het hoogtepunt”
Mooi gezegd, toch?!
Een heel merkwaardige figuur. Dat blijkt uit het bovenstaande al wel. Misschien kom ik nog eens op hem terug.