Betreft: Ef 4:3
Vraag:
Waarom behoeven we de eenheid van de Geest niet te maken? We moeten toch naar eenheid streven?
Antwoord:
De eerste hoofdstukken van de brief aan de Efeziërs laten zien hoe geweldig groot de roeping van de gelovigen is. We zijn in Christus gezet in de hemelse gewesten, we hebben een positie van zoonschap gekregen, enz. Dat geldt van ons allen persoonlijk, maar er is ook iets wat we gezamenlijk bezitten. We vormen als gelovigen een eenheid, die gelijk staat met de eenheid van een lichaam. De Gemeente is het Lichaam van Christus. Dat niet alleen: we vormen ook samen het Huis van God. Deze collectieve eenheid is tot stand gebracht door de Heilige Geest. Nu moeten we als gelovigen wandelen ofwel leven in overeenstemming met onze roeping. Als het gaat om het zoonschap moeten we ieder persoonlijk leven als zonen van God en dat moet in nederigheid en zachtmoedigheid gebeuren (4:2). Als Gemeente, als Lichaam van Christus en als Huis van God hebben we echter samen met anderen uit te leven wat God daarmee bedoeld heeft. Daarvoor hebben we lankmoedigheid en verdraagzaamheid nodig. In liefde moeten we de eenheid die de Geest bewerkt heeft bewaren. Die eenheid is er! Ondanks alle kerkscheuringen is er maar één Kerk, één Lichaam van Christus, één Huis van God. Die eenheid behoeven wij niet te maken, we moeten er ons naar gedragen. Als de een zich noemt naar Apollos, de ander naar Petrus (denk aan 1 Ko 1:11-13) en u kunt daar de namen van grote mannen uit de Christenheid bijvoegen, dan bewaart men die eenheid in de praktijk niet. Helaas is er grote verdeeldheid in de christenheid opgetreden. Wat is nu de oplossing? Van alle kerkgenootschappen een nieuw alles overkoepelende kerk maken? Nee, we moeten de eenheid die God gegeven heeft erkennen en alle ware gelovigen als broeders en zusters aannemen. Niet alleen in ons hart, maar ook in de praktijk van ons vergaderen als geloofsgemeenschap.
We moeten praktisch gezien inderdaad naar eenheid streven, maar dan door de principiële eenheid te laten uitkomen.