Betreft: Gn.18: 27
Vraag:
Blijkens dit vers zegt Abraham, dat hij ‘stof en as’ is. Dit zou doen denken aan crematie (lijkverbranding), maar dat is toch uitgesloten?
Antwoord:
Voor de argumenten tegen crematie verwijs ik graag naar Toets 7 ‘Crematie … Bijbel verantwoord? van J.Ph. Fijnvandraat.
Maar dan nu de vraag zelf. Men beroept zich ten onrechte op deze tekst om er de crematie mee te verdedigen. Er staat wel in de Bijbel: ‘Stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren’. In letterlijke zin is de mens wel stof, maar geen as; hij behoort tot deze aarde, maar niet tot een verbrande aarde. Maar waaropm spreekt Abraham dan zo? Wel ‘as’ is een beeld van vergankelijkheid, nietigheid. Wat mooit en schoon was wordt door het vuur in één ogenblik verteerd en er blijft alleen wat as over. Deze gedachte zit ook achter het oosterse rouwgebruik om bij groot verdriet zich te kleden ‘in zak en as’ (zie 2 Sm.13: 9; Es4: 1 en vgl. Ez.27: 30; Jb 2: 8; 42: 6; Jn 3: 6). Dat as nietigheid en waardeloosheid
voorstelt zien we in Jb 13: 12 ‘uw uitspraken zijn spreuken van as, uw schilden worden schilden van leem (Zie ook Js.44: 20).
Abraham geeft met bovengenoemde woorden dus aan, dat hij slechts een nietig, vergankelijk en onwaardig schepsel is.