Betreft: Gen.2: 2 en 3
Vraag:
Waarom is de zondag nú de rustdag?
Vroeger was toch de zaterdag, de sabbat dus de rustdag?
Antwoord:
Deze vraag zou eigenlijk een heel lange beantwoording vragen, want het is niet in twee of drie zinnen gezegd. We volstaan met het volgende:
- De Israëlieten hebben de wet op de Sinaï ontvangen en aan hen heeft God geboden op de 7e dag te rusten. In Ez.20: 12 lezen we dat God Zijn sabbatten als een teken tussen Hem en Israël gegeven heeft.
- In het Nieuwe Testament lezen we dat Christus op de sabbat in het graf gelegen heeft en op de zondag, de eerste dag van de week, is opgestaan. Op die dag verscheen Hij te midden van de discipelen (Jh.20: 9). Na 8 dagen (de dag zelf inbegrepen) verscheen Hij weer op die dag, nu ook aan Thomas (Jh.20: 29). Op de eerste dag van de week kwamen de discipelen blijkens Hd.20: 7 bijeen om brood te breken (avondmaal te vieren). En ook Paulus erkent het bijzondere karakter van die dag door te bepalen dat men dan geld voor een kollekte apart moest leggen (1 Ko.16: 2). En op die dag, dag des Heren genoemd, verscheen de Heer aan Johannes op Patmos (Op.1: 10). Vandaar dat christenen aan die dag een bijzondere waarde hebben gehecht en die aan de Heer wijden, niet om er een Joodse sabbat van te maken maar een feestdag voor de Heer Jezus. Zie verder Ko.2: 17; Rm.14: 5.
Daarbij merken we op, dat we de zondag niet houden als de Joodse sabbat. Dan zouden we de rust zaterdag na zonsondergang moeten laten ingaan en zou die rustperiode in de verschillende seizoenen ook nog van tijd verschillen. We zullen deze dag aan de Heer wijden, maar kunnen door omstandigheden gedwongen zijn te werken.