Give me five minutes more. (Geef me nog 5 minuten).
Ongeveer een jaar geleden was dit de “song” van de dag. Via het radiotoestel en de diverse kelen van slagers- en bakkersjongens werd het de ether ingezonden. Slechts weinigen, die deze melodie hoorden, zullen er bij stilgestaan hebben, van hoeveel waarde vijf minuten kunnen zijn.
Hebt u bladzijde elf van het spoorwegboekje wel eens bekeken? Wel, daar vindt u de minimumtijd voor elk station, waarin de N.S. u een aansluiting garandeert. Voor de meeste stations is dit juist vijf minuten. Wat een strop kan het bijv. voor een zakenman betekenen, als hij zijn aansluiting mist, doordat hij die vijf minuten heeft verbeuzeld, door nog even een kop koffie te bestellen. Als hij het perron opstuivend, de laatste wagon nog juist ziet verdwijnen, zal hij geen vijf minuten eisen, neen, hij zal uitroepen: “Was ik maar één minuut eerder geweest!”
Te laat zal hij inzien, dat het verstandiger geweest was, in de gereedstaande trein te gaan zitten, toen hij nog tijd had. Prachtige aanbiedingen, spotkoopjes zullen hem door concurrenten voor de neus worden weggekaapt.
We kennen allen de Engelse spreuk: “Time is money” (tijd is geld). Onze zakenman zal tot zijn schade ondervinden, dat geld nog geen tijd betekent. Met al zijn geld, zal hij die éne minuut niet kunnen kopen.
Van hoeveel waarde een minuut ook voor een zakenman moge zijn, oneindig meer waarde had ze voor Koningin Elisabeth van Engeland. Op haar sterfbed riep deze vorstin in doodsangst uit: “Een miljoen voor één minuut!”
Ze had die naar haar mening nodig om – mag ik het zo zeggen de “aansluiting” naar de eeuwige heerlijkheid te halen. Ze had die kostbare tijd verspild en de dood kwam haar te vroeg …
En u, lezer, die misschien ook vaak “Give me five minutes more” hebt gezongen, zult u ze op uw sterfbed nodig hebben?
Zult u, terwijl de poorten des doods zich voor u openen, het ook moeten uitroepen “Oh, geef me slechts één minuut?” Verknoei toch uw tijd niet door u te vergapen aan het schijnschoon van deze wereld.
Laat u nu verzoenen met God, die Zijn Zoon Jezus Christus voor u liet sterven aar het kruis van Golgotha.
Ga – figuurlijk en met eerbied gezegd – nu u de tijd nog hebt, vast in de “aansluitingstrein” zitten, dan zal voor u niet gelden : “Give me five minutes more.”