Betreft: Gebruik van hoofdletters bij bezittelijke voornaamwoorden e.d., die op God of op Jezus Christus betrekking hebben
Vraag:
Waarom heeft de ‘Voorhoeve-vertaling’ in Mk 6:14 ‘zijn’ in ‘zijn naam’ met een kleine beginletter geschreven, terwijl de Statenvertaling een hoofdletter Z en N gebruikt?
Antwoord:
Dit is een kwestie van het volgen van een bepaalde gewoonte. De Statenvertalers hebben niet alleen de namen van God en van Christus met een hoofdletter geschreven, maar ook alle betrekkelijke voornaamwoorden alle aanwijzende en alle bezittelijke voornaamwoorden die op God betrekking hebben.
Men heeft dat gedaan uit een gevoel van eerbied. Of het konsekwent in alle uitgaven en bij alle woorden van die categorie is gedaan, weet ik niet. Wel viel het me op, dat in een Statenvertaling gedrukt door het Britse Bijbelgenootschap het niet is gebeurd. Daar staat in de bedoelde tekst: zijn naam.
Nieuwere vertalingen gebruiken alleen een hoofdletter voor de eigennaam van God en van Christus en voor titels en het persoonlijk voornaamwoord. Dit niet omdat men minder eerbied voor God zou hebben, maar omdat het zo’n onrustig druk-beeld geeft en je als je konsekwent wilt zijn dan alle woorden, die op God of Christus betrekking hebben met een hoofdletter moet laten beginnen. Dus: Zijn Macht en Heerlijkheid, enz.
Hierbij moeten we bedenken, dat de handschriften van de bijbel een dergelijk gebruik helemaal niet kennen. Men schreef alles met hetzelfde lettertype en kende geen onderscheid in grote en kleine letters.